Jason en Isala gaan meer samen roeien op Rijn en IJssel

Afgelopen zaterdagmiddag, 3 september, brachten een zevental roeiers van Isala een bezoek aan onze roeiburen Jason, in Arnhem. Ook Jason beschikt over  een drijvend botenhuis, maar door het zeer lage waterpeil in de Rijnhaven, was het dit keer via een wel zeer steile brug naar beneden, moeilijk binnen komen. Binnengekomen werden we snel opgevangen door onze 2  gastheren/stuurlieden voor onze middagtocht op de Rijn, westwaarts. Min of meer toevallig botsten we ook op de voorzitter van Jason, die net had geroeid. Kortom ons Lustrum Vogelboekje van het 110-jarige Isala werd hem met dank voor de gastvrijheid overhandigd, in dit ook voor Jason feestelijk ”95 jaar Jason“.

Snel werden de boten uitgebracht, want er zouden examens worden afgenomen en het vlot van Jason is relatief klein, gelukkig was ook een achtste Jason teamlid beschikbaar die met ons mee wilde roeien.

Stuurbord uit verlieten we de haven, richting Arnhem stad, aan stuurbord  de grote stad met zijn Rijnkaden, aan bakboord nog steeds mooie strandjes, maar ook in de verte Arnhem Zuid in aanbouw.

De eerste Rijnbrug die we passeerden was een brug die bijna iedereen wel kent of uit de WO-II of uit de film ‘A bridge too far’, nu geheten de John Frostbrug, om niet te vergeten in deze Airborn-septembermaand in Arnhem.

Aan de Rijnkaden lagen op dit moment een drietal cruise schepen, niet met vakantiegangers, maar met asiel zoekers die hier een tijdelijk verblijf wordt aangeboden door de gemeente Arnhem.

Al roeiend zochten we naar de nieuwe parel op de hoge Rijnoever, het vernieuwde Museum Arnhem met zijn museum-café dat uitzicht biedt vanuit de hoogte tot de contouren van Nijmegen, nu nog wel bijna verstopt achter heel veel zomers groen.

Stevig door roeiend met dit prachtige  weer, passeerden we plotseling een wel heel grote betonnen muur met het verboden te ankeren teken en met waterscoutsbootjes in een wel heel grote haven, die duidelijk  ooit voor een ander doel bestemd was geweest. Onze Jason gidsen noemde deze haven de “Defensie haven”. Deze haven was volgens hun lange tijd een militair geheim!

De Defensiehaven Arnhem werd vlak na de  tweede wereldoorlog aangelegd als onderdeel van de IJssellinie. De IJssellinie moest Nederland verdedigen tegen een mogelijke aanval van de Sovjet Unie, door inundatie van het gebied ten oosten ervan. Het waren de jaren van de koude oorlog. In de defensie haven van Arnhem lag vanaf het begin een drijvende stuwdam klaar om bij eventuele dreiging  afgezonken te worden in het midden van de Nederrijn, verscholen achter camouflage commandoposten. In 1963 werd een en ander ontmanteld en mochten de waterscouts de defensie haven bezetten. Het geheim staat nu in de geschiedenisboeken.… De dreiging vanuit het oosten zit nu verstopt in een gaskraan..!

Met dit mooie en zonnige roeiweer bracht Jason ons tenslotte naar het strandje van het Rosandepolder zandgat, even de boten op het zand trekken wat  drinken en even pauzeren en tijd voor de groepsfoto! en verdere  onderlinge kennismaking, want de vraag blijft altijd hoe het komt dat er in een grote stad als Arnhem , maar zo een kleine roeivereniging is. Gelukkig kon Jason ons vertellen dat er nu veel aanbod is van nieuwe leden, na de Corona tijd. Weer terug in het botenhuis  werden we uitgenodigd voor een fris drankje op het zonnige terras van het botenhuis, dit samen roeien op de Rijn moeten we meer doen werd al snel gezegd. Maar ook kwam toen juist een grote Shell tanker de Rijnhaven invaren, hoog op het water, naar schatting voor 1/3 geladen i.v.m. het zeer lage waterpeil in de Rijn, de olie wordt nu duur betaald!

Later voor de bar in het botenhuis werd dat nog eens bevestigd: Jason is van plan volgend jaar deel te nemen met een roeiteam aan de RIJM.

We kijken er naar uit meer samen roeien op Rijn en IJssel.

Met dank voor deze gastvrijheid op de zaterdagmiddag bij onze buren in Arnhem.

Pieter Arkesteijn

Klik hier voor foto's