Op een mooie (?) Pinksterdag, 10 juni, vertrokken we heel vroeg naar Aarlanderveen om daar bij de Roeivereniging Alphen na de vriendelijke ontvangst in de ons toegekende boot te stappen. Dat was de ´Aeneas´, een C4*+. Behalve wij waren er nog ongeveer 12 verenigingen die scheepgingen in wherry’s en C4-en. We vertrokken na elkaar van de voorkant van de botenloods, het Aarkanaal op, richting Oude Rijn.
Op de Oude Rijn gingen we weer bakboord uit de eerste zijvaart in, de Ziende, die vanzelf overging in de Meije. We moesten daar geschut worden om dat de boezem aan die kant een meter lager lag dan aan de kant van de Oude Rijn.
De Meije is een schitterend riviertje dat enorm kronkelt door het verveningsgebied, dat in de oorlog nog veen (turf) heeft geleverd aan bv. Amsterdam. Behalve al die kronkels is de Meije ook voorzien van ca 36 bruggetjes, allemaal te smal om doorheen te roeien en te laag om rechtop te blijven zitten. Bovendien waren de meeste doorgangen van beton, het welk behoedzaam sturen nodig maakte.
Al bij de eerste brug bleek Michiel liever de riemen in te trekken dan te slippen en ook het plat liggen ging met moeite gepaard. Gelukkig was de stuurvrouw (Marie-José) goed op haar taak berekend en we kwamen er heelhuids doorheen. Een groot aantal bruggehoofden later kreeg een verraderlijke wind ons toch zo te pakken dat we heel snel verlijerden en de rigger van de 2 bb kreeg zo’n oplawaai tegen de betonnen ingang dat de trekstang inboog. Gelukkig konden we er wel verder mee roeien.
De Meije is zo kronkelig dat we op een gegeven moment een watertoren (kennelijk bekend als het Potlood) naar mijn idee vlakbij ons hadden aan bakboord, terwijl enkele bochten verder we er echt langs voeren met het geval aan stuurboord.
Halverwege de tocht legden we (met moeite) aan bij de Blauwe Meije, een uitspanning met kunsttuin, waarin de tentoonstelling van de plaatselijke kunstenares was: Kreatief met Klei, waarvan het aanbod, dat te koop was, geheel in overeenstemming was met de verwachting op grond van de titel.
Aan het eind van de Meije gingen we een natuurgebied in. Daarvoor was een stuw in het water aangebracht, die beveiligd was met rood/groene signaleringslichten. De boot voor ons had al eerst gezorgd dat we groen hadden, dus wij konden doorvaren. In het natuurgebied was een prachtige aanlegplek gemaakt waar we nog even de benen gestrekt hebben om weer door te varen naar de Noorderplas en niet naar Noorden, zoals een ploeg per ongeluk gedaan heeft, die daardoor met veel moeite en hulp een uurtje later aankwam dan bedoeld.
We roeiden verder langs Nieuwkoop en Zuideinde. Het leek er even op dat we toch nog nat zouden worden, maar voor we goed en wel bedacht hadden dat we geen regenkleding aan hoefden, was het buitje alweer over. Na Zuideinde kwamen we bij de Ziendevaart. Daar moesten we een weggetje oversteken, dus de boot moest leeggehaald overgesjouwd worden naar de andere kant en in de Grote Wetering gelegd. Daar hadden we alle tijd voor, omdat er maar een boot tegelijk kon liggen. We moesten nog 5 km roeien volgens de gegevens naar de RVA en we maakten van de gelegenheid gebruik Michiel nu aan het stuur te zetten en Marie-José aan het roeien. Op dit laatste stuk kwamen we nog wat schapen tegen die Pieter graag op de foto zette, en ook twee molens vond hij zo interessant dat hij ze allebei op de gevoelige plaat wilde zetten. Deze molens verzorgen met een derde, die in één lijn liggen, de waterhuishouding in dit gebied.
We zagen en vooral roken een dode zwaan van wie de rug boven water stak, maar een poging een roerdomp daar te zien mislukte.
We roeiden de Grote Wetering verder af en kwamen zo weer bij de roeivereniging uit, maar nu aan de lage en de achterkant. We zagen al een forse club aan de BBQ zitten en we sloten ons dan ook zo snel mogelijk aan na de boot naar voren gereden en alles schoon gespoeld te hebben.
De BBQ en toebehoren was voortreffelijk en ook het praatje van Pieter, dat hij hield toen ook de laatsten gearriveerd waren, met het bijbehorende plaatje (van de Lepelaar met toepasselijke tekst) viel in goede aarde.
Kortom een geweldige tocht met Maatje, Pieter, Michiel, Marie-José en Job
Job de Wilde
Kijk hier voor meer foto's