Midweekroeien Assen
Midweekroeien op “ hoog niveau” bij de Asser Roei Club
Op donderdag 18/8 vertrokken we (6) al rond 7.30 uur vanaf Isala om precies om 9.30 bij de Asser Roei Club(ARC) in Noord Assen te arriveren, waar we afwisselend met 2 teams zowel zouden gaan roeien als fietsen naar het Paterwoldsemeer(onder de rook van Groningen) en terug , niet om wie als eerste zou aankomen ….maar aan het eind van de dag klonk wel “’ waar zijn de fietsers nou…?’’ toen de C4plus rond 17.30 uur aan het ARC roei-vlot afmeerde.
Midweek roeien is niet alleen roeien maar ook kennismaken met een andere vereniging, zodat er ruim tijd werd ingeruimd om tijdens de koffie ons Isala Vaantje en ons Gedenkboek Isala 75 jaar aan te bieden en kennis te maken met de bestuursleden en onze mee-roeiers en -fietsers van ARC. De ARC is de afgelopen 4 jaar met een 100 tal nieuwe leden gegroeid naar een leden bestand van rond 200 en beschikt inmiddels over ruime faciliteiten, is actief met bedrijfs-roeien, actief op nationale roei-evenementen en was ook aanwezig bij het internationale roei-evenement “ de Vogalonga “, een roeitocht van 32 km door Venetia, welke elke jaar in Juni wordt gehouden.
Fietsen in Drenthe, je hoort er over , maar als jezelf in een groepje van vier , soms naast elkaar, soms achter elkaar, over “ongebaande “ aparte fietswegen het Drentse landschap met goed weer verkent dan is er maar een conclusie: het is mooier dan je denkt en meent gehoord te hebben.
Er werd gefietst oa langs Ballo en Rolde, waarbij zeker de schoonheid van het Balloerveld(367 ha), een hoog plateau tussen de stroomdalen van het Loonerdiep en het Rolderdiep, met zijn paarse heide in vroege bloei en witte zandverstuivingen genoemd moet worden, achteraf bleek dat dit gebied dan ook de eerste aankoop was geweest van de vereniging “het Drents Landschap”.
Ofschoon er nu bijna alleen schapen te bekennen waren en we bijna geen fietsers tegen kwamen, ben je toch zeer verast als blijkt dat dit gebied al in de prehistorische steentijd/hunebeddentijd bewoond was, en er recht-zittingen en vergaderingen waren in de Balloerkuil, die recent door archeologen is ontdekt…een mogelijke verklaring is wel dat het gebied hoger is gelegen dan menigeen denkt, en wel 11 meter boven het NAP, het normaal zee-niveau.Voor Zutphen is dit 4.2 meter, voor het Paterwoldse meer 3 meter, bij het roeien zouden we dit verschil weer tegen komen in de sluizen welke we moesten passeren vanaf het Paterwoldsemeer via het Noord-Willemskanaal naar Assen.
Onze gastheren hadden goed begrepen dat roeiers , ook als ze fietsen, altijd op zoek zijn naar water……het was dan ook op een terras aan de Drentse AA, de meest beroemde Drentse beek die zich al eeuwen door het landschap kronkelt, dat we even mochten uitblazen en op verhaal konden komen….we waren bijna de enige klandizie….wat een rust in Drenthe. Meer officieel heet dit gebied het Nationaal beek- en esdorpen landschap de Drentsche AA(34000 ha), naar het aantal beekjes en esdorpen welke we passeerden konden we achteraf deze naamgeving wel billijken.
Tenslotte naderden we Zuidlaren aan het Zuidlaardermeer, een groot water dat we natuurlijk eerst aanzagen voor het Paterwoldsemeer, tussen de zeilbootjes keken we al uit naar de ARC C4 plus , we waren inmiddels wel wat moe van het fietsen en verlangden “” heel even”” naar de ingebouwde paardenkrachten van de moderne elektrische fiets…….we hadden nog een uur te gaan volgens onze gids ! Maar over paardenkrachten gesproken, Zuidlaren blijkt dan ineens te beschikken over de grootste paardennajaarsmarkt (150.000 bezoekers) van Europa, een in brons gegoten paard getuigt daarvan.
De laatste etappe brak aan, vanuit Zuidlaren langs en door Haren naar Paterswolde, naar het, aan het meer gelegen en in 1908 door Jan Evert Scholte , de grondlegger van de aardappelverwerkingsindustrie in Groningen, op palen gebouwde karakteristieke theehuis “De Paalkoepel”’, nu een vermaard restaurant met terras en kleine haven. Het was hier dat de fietsers op de steiger neerstreken en het meer aftuurden naar de komst van onze roeiers….na een kwartiertje wachten en uit onverwachte hoek kwamen zijn ineens vanachter een eilandje vandaan.
De ”reunie” werd gevierd op het officiele terras van de De Paalkoepel, …….””een dikke sluiswachter heeft na lang aandringen tenslotte in zijn lunchpauze de sluis naar het meer(zie foto) voor ons bedient..maar of hij dat tweede keer voor jullie zal doen , daar twijfelen we aan ..””
Voor ons team brak na de middagpauze op het terras de roei-etappe aan, zonder tussenstops de 24 km naar Assen roeien over het Noord Willemskanaal. Het kanaal is vernoemd naar koning Willem III en is aangelegd door een commerciele maatschappij tegen het eind van de 19e eeuw, hetgeen waarschijnlijk aangeeft de grote behoefte aan de verbinding voor het veen- transport naar Groningen..nu passeren nog maar enkele commerciele schepen het kanaal per maand, werd ons verteld en is de watersport de grootste gebruiker......
Een kanaal met lage bruggen en 3 schutsluizen bij de Punt, bij Vries, en Peelo bij Assen , maar ook met onverwachte verhalen, zoals later bleek…gezamenlijk omhoog roeiend over 24 km van NAP + 3 op het meer , naar NAP +11meter in Assen, kortom een provinciehoofdstad op “”hoog niveau”, nu even ook eindpunt van een roei Marathon voor de ARC lichte C4plus.
Alleen Joost van Dongen had van te voren aangegeven dat hij de Marathon (42,195 km) wilde roeien, dus hij roeide zowel heen als terug.
Maar vooralsnog bevond zich vlakbij de molen van Paterswolde een klein hand bediend sluisje( de Nyeveensterkolk) dat ons eerst 3 meter hoger moest brengen, alvorens we het Noord Willemskanaal zouden kunnen opsturen….en juist toen we dachten dat ons wachten bij de sluis wel eens heel lang zou kunnen duren, kwam ons geheime wapen aanfietsen, het roei-team van de ochtend nu op de fiets, primair om mooie plaatjes van ons te schieten maar ook impliciet druk uitoefenend op de sluismeester door ook hem te fotograferen…en het werkte en leverde mooie plaatjes op. Ochtend roeiers bedankt..!
Het was mooi roei-weer op het Noord Willemskanaal, weinig wind, droog, weinig tot geen verkeer, breed vaarwater en veel bekijks vanaf de kant, blijkbaar werd hier weinig geroeid. Onze mee-roeiende gids van de ARC bleek een zeer ervaren toerroeier te zijn die op ons tempo lette en ook vertelde over zijn toer-roei-tochten met wherries op de Duitse rivieren , waarvan hij op de meeste geroeid had. Het passeren van de bruggen kwam na het commando: na drie slagen slippen beide boorden en helemaal achterover …nu !! , de bladen worden dan plat boven het water richting achterpunt gehouden en de riemen worden doorlopend vastgehouden in de hand. Met “”helemaal achterover””, wordt op het Noord Willemskanaal ook echt “” helemaal achterover”” bedoeld, want anders gebeuren er ongelukken , zoals iedereen gelukkig kon begrijpen.
Het was in de sluis “’ de Punt”” dat de associatie opkwam in een gesprek met de sluismeester met de eerst treinkaping in Nederland. Op 23 Mei 1977 werd bij “”de Punt”” een Intercity gedwongen te stoppen door Molukse Jongeren die zeiden te streven naar een Vrije Republiek der Zuid Molukken …..na een beleg van 12 dagen en drie slachtoffers werd de kaping op geheven….het is alweer heel lang geleden en gelukkig hebben de zuid Molukkers hun plek hier nu wel gevonden, zeker ook in Drenthe zoals onze gastheer vertelde..
Het was pas na de laatste schutsluis Peelo bij Assen dat de Marathon grens werd overschreden en Joost van Dongen zich virtueel “”gelauwerd”” mocht voelen, maar het roeien moest natuurlijk wel doorgaan, wij waren ambitieus genoeg om liever de fietsers bij de Roeiloods te verwelkomen dan dat zij bij onze aankomst op het roei-vlot fietsverhalen begonnen te vertellen…
Ofschoon we onze benen begonnen te voelen wisten we gezamenlijk het tempo er in te houden en meerden we moe maar voldaan om 17.30 uur precies bij het roei-vlot van de ARC af…..onze eerste vraag was natuurlijk ”waar zijn de fietsers ? ” Deze kwamen na een kwartiertje via een blijkbaar langere tocht ook moe en tevreden aanfietsen.
Met een Roeiersbuffet (erwtensoep met spek en roggebrood,wijn en kaas) werd nog gezellig op het roeiterras van de ARC in het avond zonnetje nagepraat, en hebben we getoast op de goed georganiseerde, geslaagde en voor ons allemaal ook verassende midweekroei-en fietstocht bij de ARC.
Als individueel aandenken kregen we allemaal de ARC Lustrum 2010 drinkbeker aangeboden, die ook in onze nieuwe ”Berkelbar (BB)” in de glazenkast een prominent plaatsje zal krijgen.
Wij hebben RCA tenslotte uitgenodigd om volgend jaar op de IJssel te komen roeien en ons Gedenkboek 100 jaar Isala in ontvangst te komen nemen.
Wij gaan ons , als Isala team, zeker weer opgeven voor het KNRB Midweekroeien op de derde donderdag in 2012..!
24 augustus,
Pieter Arkesteijn