Naar de bollen en naar Klein Duimpje
Traditioneel worden er door RV Het Spaarne in Heemstede een drietaal bollentochten georganiseerd, de midweek bollentocht op woensdag , de internationale bollentocht , vrijdag en zaterdag en de nationale bollentocht op zondag. Aan bollen immers geen gebrek…in deze regio!
Isala nam dit jaar weer deel aan de Midweekbollentocht met 2 Cvier teams, aan deze tocht was ook een bijdrage aan de KIKARow actie verbonden, niet onbelangrijk als je al roeiend vele wetenschappers weet te steunen die zich richten op heel zieke kinderen.
Onze strategie om niet vroeg , maar pas om 8.30 uur te vertrekken pakte goed uit, met bijna geen files , waren we rond 10.15 bij het Botenhuis van het Spaarne , waar old hands ons met vereende krachten hielpen bij het te water laten van de ons toegewezen Cvieren. Opmerkelijk was dat men bij het Spaarne de bladen met de ronde kant op het vlot laat rusten, daar zijn ze gemakkelijk weer te lakken, was de redenering, omdat wij bij Isala het net andersom instrueren, ieder zijns wijs !
Het was helder en mooi roeiweer al roeiend naar de Ringvaart van de Haarlemmermeer, en passerend de groene ommelanden van Heemstede , kwam al snel het monumentale gemaal de Cruquius uit 1847 in zicht, het stoomgemaal waarmede het toenmalige Haarlemmermeer werd leeggemalen, om ruimte te geven aan nieuwe boerderijen met oa namen als “”Graan voor Vis””.
We keken of we misschien dichtbij konden aanlanden, maar helaas bleek dit Monumentale waterwerk niet roeiersvriendelijk toegankelijk, jammer, dan maar doorroeien langs de nieuwbouwwijken van Hillegom aan de ene kant en de Ringvaart dijk aan de ene kant, het verlangen om nu ook echt de bloembollen te gaan zien en ruiken , groeide in de boot….we moesten nog even wachten. Inmiddels moesten we ruimte geven aan een groot zeiljacht dat met staande mast langs deze route op weg was naar het Noordzeekanaal , waarschijnlijk vanaf de Kaag. Voor deze boot gingen wel bruggen open die voor ons gesloten bleven en derhalve met het commando , “”nog drie harde slagen en vallen”’ genomen moesten worden, dat ging prima.
Maar de kaart volgend kwam , na een flinke tijd roeien , toen wel de betoncentrale met de gekleurde silo’s in zicht , voor een stuurboord uit route dwars door een bedrijventerrein, waarachter zich plotseling en ineens grote bollenvelden bevonden. Temidden van die velden zagen we de bekende Spaarne vlag en een dwars vaarwater met al vele roeiboten van de overige bollentocht roeiers welke we nog niet gezien hadden, omdat we als laatsten gestart waren.
De aanwijzingen volgend van het Spaarne team kwamen we uit bij en grote bollenschuur, waarin de ambachtelijke brouwerij Klein Duimpje gevestigd was en waar onze lunch klaar stond, met soep , frisse sandwiches en het bekende broodje Kroket dat op deze frisse dag heel welkom was. Maar ook de brouwerij trok onze aandacht en de brouwer vertelde graag over zijn hobby en zijn speciale bieren zoals oa het Blauwe Tram bier, een regionale specialiteit. Maar ook kwamen regelmatig klanten binnen die met doosjes speciale bieren weer weggingen, we kregen het idee dat we deelgenoot werden van een geheim, het geheim van een kleine brouwerij die zich met succes , als een Klein Duimpje een plaats aan het bevechten was in de grote biermarkt van Nederland waar reusachtige biermerken de baas zijn. Na de lunch werden we via een speciale instapplank van het Spaarne weer veilig in de boten geholpen. Op weg naar de Leidsevaart , passeerden we een groot hyacinten veld , opmerkelijk van vorm , kleur en geur, bijna hallucinerend die geur en bijna geestverrruimend ook, het was verleidelijk om hier nog even van te genieten, maar we waren al aan de late kant……Dus toch maar doorroeien , de Leidsevaart in, terug naar de stad Haarlem en Het Spaarne. Het was nog een flink stuk roeien langs deze vaart, waar in de boot werd gewisseld met de stuurman, maar even uitrusten in het gras werd wel besproken, maar hebben we toch maar niet gedaan. Het was een mooie tocht langs plaatsen als Vogelenzang,met zijn monumentaal station, waar nu geen trein meer stopt, de Zilk, en langs Het Tulpen museum, waar een lange tijd een Tulpen schilderij van Ton de Haas heeft gehangen, tenslotte bereikten we weer Heemstede en Haarlem. Voor sommigen van ons waren er ook sweet memories omdat zij hier vroeger gewoond en gewerkt hadden. Onder de indruk passeerden we de Haarlemse monumenten als de Schouwburg en de Sint Bavo om tenslotte op het buiten Spaarne uit te komen, de cirkel was rond, we vervolgden onze route langs de voorheen stedelijke rand van Haarlem met zijn prachtige gebouwen , op naar het vlot van Het Spaarne waar we toch niet als laatste boot aankwamen! Met vereeende krachten werd tenslotte onze JPCoen Cvier met de riemen in de boot weer de grote botenloods ingereden.Uitgenodigd voor de roeiersmaaltijd, besloten we niet in de file te gaan staan, maar te blijven genieten van het fraaie uitzicht op de Spaarne en de ambiance van de Societeit van Het Spaarne. Opgefrist togen we aan tafel, het hele Isala team aan een grote tafel, dat kwam goed uit..zouden we in ons nieuwe botenhuis ook zo’n grote tafel krijgen, werd al snel een gespreks- onderwerp., en mogelijk op de woensdagavond ook een gezellige roeiersmaaltijd…we zullen zien. De keuken van Het Spaarne verraste ons met een heerlijke Indische schotel en een “’toetje”” een frisse vruchtencake met , ja met, een klein toefje slag….Na de maaltijd was er de gelegenheid om onze traditionele Isala tegel met de Lepelaar van Ton de Haas aan te bieden, als dank aan onze gastheer Dolf, altijd en overal bij de tocht aanwezig ,en hem in het zonnetje te zetten voor zijn vele bollentochten, hij had ook nog tijd om onze Fokke Jan tussen de bedrijven door op tijd naar het station van Haarlem te brengen, zodat hij om 19.30 weer in Zutphen was voor een vergaderafspraak.
Het was een midweekbollentocht in optima forma, maar ook met een Klein Duimpje als verassingselement en voor thuis en voor onze voorzitter ieder een bos tulpen, die later op Zutphens water zouden uitbloeien tot een bloeiend erfgoed. Op de Alkmaarse veiling in 1637 werd een enkele bol van de tulp Admirael Liefkens nog verhandeld voor 4000 guldens, leve ons bloeiend erfgoed !
Pieter Arkesteijn
Kijk hier voor foto's