Het gladde roeien - een experiment

Het gladde roeien – evaluatie van een experiment

 

U kent wellicht het voorspel nog: de enquête van het bestuur waarin onder andere gevraagd werd of er belangstelling was voor glad roeien. Nou, dat hebben ze geweten! Genoeg vrouwen om een boot mee overvol te krijgen, en genoeg mannen om twee boten mee te vullen!

 

De zes vrouwen die deelnamen zjin inmiddels een hecht team geworden met de trotse naam “Franke Froue” Zij evalueren eind september. De mannen, acht nieuwkomers in de gladde wereld, trainden onder de bezielende leiding van Peter en René. Door de grootte van de ploeg en de zomervakanties uiteraard in wisselende samenstelling, maar de meeste nieuwelingen hebben toch meerdere malen zowel in de vier als in de twee (Ibis) geroeid. De evaluatie, dinsdag 15 september, leverde het volgende beeld op: twee uitvallers, de een vanwege te druk, de ander wegens fysieke problemen. De overblijvers geven aan dat het gladde roeien echt goed bevallen is. Het is dé manier om verder  te komen, als je het gevoel hebt dat je in de C4 wat uitgeleerd bent en toch technisch beter wilt worden. Het is sensationeel als het lukt zo’n gladde boot in balans en in cadans te krijgen, en als vanzelf snelheid op te bouwen (nou ja, vijf slagen achter elkaar, en dan denkt er weer iemand even aan wat anders). Het is ook een echte uitdaging, vanwege de hoge eisen die de boot en het team aan je stellen. Kortom, volop enthousiasme bij iedereen. Van hier af scheiden zich de geesten een beetje, er zijn er vier die het wel zien zitten om wedstrijden te gaan varen, twee willen wel glad blijven roeien maar dan vooral om technisch beter te worden, zonder wedstrijdambities.

 

Conclusie: even vooruitlopend op de evaluatie van de Franke Froue lijkt het experiment wat de deelnemers betreft volledig geslaagd. De mensen die kennis hebben gemaakt met glad roeien, vinden dat in overweldigende meerderheid ontzettend leuk en willen er ook in doorgaan, al dan niet in wedstrijdverband. En kennismaken met glad roeien zonder die stok van verplicht wedstrijdroeien achter de deur, werkt beter dan met die verplichting, dat schrikt alleen maar af. 

 

Het is nu aan het bestuur en de  ALV om uit te vogelen hoe dat ingepast kan worden in het stelsel van opleidingen, autorisaties en dispensaties.