De aanloop
Na reeds enkele malen de enthousiaste verhalen van buurman Marcel B. te hebben gehoord over de Elfstedenroeimarathon was een mail van Peter van Wilgen half maart de aanleiding me nog enigszins voorzichtig aan te melden ("volgend jaar wil ik zeker mee doen", "dit jaar is misschien wat snel" etc.) om met het Isala-team deel te nemen. Zeker omdat dit de eerste keer zou zijn dat ik aan een wedstrijd zou deelnemen (aan de andere kant, je moet ergens beginnen, nietwaar). Op dat moment was er een basisteam van zeven man en werd er druk gezocht naar aanvulling om het team compleet te krijgen.
Zes mei was de teamvergadering waar Peter alle voorlopige schema's, de route en alternatieve route, meren met hoge golven, wisselpunten, plekken waar nog wel eens een afslag wordt gemist en meer de revue liet passeren. Het team was ondertussen gegroeid naar 10 man en er was zicht op externe uitbreiding naar 12 man.
Enkele dagen voor de daadwerkelijke start werd duidelijk dat we echt met twaalf man (met dank aan Roel Jorna van Daventria en André Derksen van RV de Krom), ofwel vier teams van start konden gaan, als volgt ingedeeld:
Naast vier beginnelingen (Douwe, Bastiaan, Wim en ikzelf) was er ook de nodige ervaring, met bijvoorbeeld André die de Elfstedentocht al integraal (ofwel met 3 man) geroeid heeft.
Het is zover
Vrijdag 15 mei was het zover, om 11.30 uur reed ik met buurman Marcel en de botenwagen naar Friesland.
Figuur 1 Vrijdag 11.30 uur: de botenwagen verlaat Harfsen
Na aankomst in Leeuwarden druppelde het team binnen en werd de Zilvermeeuw klaargemaakt voor de start. Hierbij werd naast het bevestigen van onder andere het waterpompje, extra riemen en GPS-ontvanger ook de bootafstelling geoptimaliseerd. Nadat dit naar ieders tevredenheid gebeurd was, gingen we op voor een goede pasta- en pizzamaaltijd bij het befaamde Casa da Giovanni. Dankzij Marcel heb ik hierbij meteen het nodige gezien van de mooie binnenstad van Leeuwarden vanuit beide richtingen van het eenrichtingsverkeer.
Na aankomst in Leeuwarden druppelde het team binnen en werd de Zilvermeeuw klaargemaakt voor de start. Hierbij werd naast het bevestigen van onder andere het waterpompje, extra riemen en GPS-ontvanger ook de bootafstelling geoptimaliseerd. Nadat dit naar ieders tevredenheid gebeurd was, gingen we op voor een goede pasta- en pizzamaaltijd bij het befaamde Casa da Giovanni. Dankzij Marcel heb ik hierbij meteen het nodige gezien van de mooie binnenstad van Leeuwarden vanuit beide richtingen van het eenrichtingsverkeer.
Figuur 2 Zilvermeeuw wordt geprepareerd
De start
Na een goede maaltijd en het verdelen van de routeboeken en de sleutels van de auto's ging team A zich voorbereiden op de start. Om 20.04 uur startte team A daadwerkelijk om in volle vaart richting wisselpunt Burdaard te roeien.
Figuur 3 De start - Prinsentuin Leeuwarden, vrijdag 15 mei om 20.04 uur
Na een pittige eerste etappe werd er efficiënt gewisseld te Burdaard en spoedde team B zich richting Dokkum.
Figuur 4 De eerste wissel te Burdaard
Te Dokkum begon het aardig te schemeren en werd de noodzaak van de stormlampen en het nut van goed afgesproken wissseltekens duidelijk. Ook hier werd efficiënt gewisseld rond 22.10 uur. Ondertussen werd duidelijk dat het track&trace systeem niet naar behoren functioneerde. Dit bemoeilijkte het volgen en vergrootte het nut van de whatsapp-groep om elkaar op de hoogte te houden van wisseltijden etc.
Figuur 5 Het wordt donker - Dokkum Rechts: zelfs op een schemerige en schimmige foto is stuur Marcel goed herkenbaar...
Na Dokkum gingen wij (team D) richting onze eerste vertreklocatie te Burdaard. Hier startte mijn eerste etappe ooit, waarbij ik sturend, in het donker, begon. Een bijzondere ervaring! Ondertussen begon duidelijk te worden dat we goed (en zelfs voor) op schema lagen, zeer bemoedigend.
Na onze etappe en het verrijden van de auto van team A gingen wij richting Sneek, waar we bijna 2 uur rust hadden en een poging tot slapen konden wagen. Ik heb mijn matje uitgerold op een grasveldje aan een gracht te Sneek en heb zelfs wat geslapen. Bij wakker worden bleek ik 50 cm naar beneden geschoven te zijn en bijna het water bereikt te hebben, maar ik heb toch lekker gelegen. Na onze wissel rond 3.15 uur roeiden we door het mooie nachtelijke Sneek. Kijkend naar het geplande schema bleef onze ploeg goed op dreef, terwijl ondertussen de wind begon aan te wakkeren en regen langzamerhand naderde.
Figuur 6 Rechts Dokkum ruim 2 uur na de start. Links: opgerukt naar positie 33 na ruim 16 uur roeien.
Het Slotermeer bleek redelijk onstuimig, maar werd uitstekend gepasseerd door team A en B. Team B had daarnaast ook de uitdaging van het smalle water van de Luts. Hierbij werd bij een lange, erg smalle brug uitstekend het mij tot dan toe niet geheel duidelijke roeibegrip "Pieterburen" (met 1 riem slippen, de andere doorroeien) uitgevoerd. Helaas werden ze hierbij gehinderd door een voorliggende boot die dit minder beheerste. Wij waren ondertussen naar Galamadammen gegaan ter voorbereiding op de wissel en de oversteek van het meer Morra. De wind was flink toegenomen en de nodige schuimkoppen waren zichtbaar, het regende intussen gestaag, ofwel er was een leuke uitdaging in zicht. Na de wissel werden wij, en met name stuur Frank, regelmatig getroffen door een hogere golf. De golfbrekerflappen tussen de riggers bleken hier uiterst nuttig voor Peter en mij. Figuur 8 Wind en golven
Gedurende de ochtend bleken de regen en de wind hardnekkig, maar werd steeds duidelijker dat we een mooie positie vasthielden ergens tussen positie 30 en 35 (dank, back-office Saskia!). Gaandeweg de middag begon de zon gelukkig steeds meer door te breken. Na een mooie laatste tocht van Kiesterzijl naar Ried met nog steeds pittige wind, zat het voor ons team (D) erop en reden wij richting finish. Om 17.29 finishte hier team C in volle vaart, wat ons de mooie eindpositie opleverde van plek 31 in het totale veld, en een totale roeitijd van van 21 uur en 19 minuten. Een prachtig resultaat voor een prachtige tocht
Figuur 9 Daar is íe dan - de finish! Binnen zaterdag 16 mei om 17.29 uur 
Figuur 10 Uitblazen na de finish 
Na afloop was er een lekker bord eten en een drankje en uiteraard het kruisje. Ik vond het een geweldige belevenis, met een geweldig team, veel koffie, zon, wind en regen, roeiplezier en gezelligheid, zelfs wat slaap en met een prachtig eindresultaat. En dat alles in minder dan 22 uur, wie wil dat nu niet. 
Volgende keer wil ik (en naar ik begreep ook alle andere ploeg-Isalanen) zeker weer meedoen. Het zou mooi zijn als we dan weer met een volledig Isala-team mee kunnen doen. Daarom zou ik iedereen die potentieel geïnteresseerd is om een keer mee te doen, willen uitnodigen om een mailtje naar Peter van Wilgen te sturen om dit kenbaar te maken.
Figuur 12 De Elfstedenploeg 2015
