Op Hemelvaartsdag 2017 vroeg in de ochtend met een opkomende zon roeide een vijtigtal roeiers van Daventria en van Isala respectievelijk vanuit Deventer en vanuit Zutphen naar het halfweg gelegen Museumcafe De Kribbe, voor een dauwtrapontbijt.
Zowel vanuit Deventer als vanuit Zutphen waren de kwartiermakers als eerste vertrokken om vanaf het strand met de bezem hand- en spandiensten te kunnen leveren bij het aanlanden van de boten. Dit keer was het relatief hoog water zodat het zandstrand om te landen relatief klein was, maar met vereende krachten werden zowel de boten van Daventria als van Isala naar boven in het gras getild.
Voor de roeiers was het nog een kleine wandeling vanaf het strandje met de bezem naar het op de zomerdijk gelegen Museumcafe, waar een uitgebreid dauwtrapbuffet voor ons klaar stond. Ook voor de vijf fietsers die uit Zutphen waren komen fietsen en als gast aan deelnamen aan het buffet.
Op het scherm stond al de prachtige Grutto geprojecteerd, inmiddels benoemd tot onze nationale vogel. Maar eerst aan tafel, na onze stevige roeitocht, welke voor een aantal van ons de eerste echte rivier roeitocht was. Na het uitgebreid ontbijt met scrambled eggs en bacon, regionaal brood en beleg, fris en fruit, werd het tijd voor de grutto lezing van Albert Beintema
Albert Beintema won in 2016 de Jan Wolkers prijs met zijn Grutto boek, waarvan de vijfde druk inmiddels is verschenen. Allereerst begon Beintema met de beschrijving van de grutto, zo mooi en specifiek gebouwd voor de veen- en weide- gebieden in Nederland, maar inmiddels gaat het helemaal niet goed met de grutto in Nederland. Het boerenland is zodanig veranderd dat grutto’s daar met hun broedsel niet meer kunnen leven, in de laatste veertig jaar is ongeveer twee derde van de grutto’s uit Nederland verdwenen. Genoemd werden proef projecten bij boeren om grutto’s kansen te geven in nog niet gemaaide stukken grasland. Albert Beintema vertelde hoe grutto’s hun jongen grootbrengen en hoe ze op spectaculaire wijze naar Afrika trekken. Hij liet zien hoe bijzonder deze vogel is en hoe belangrijk hij is als symbool voor de natuur en het cultureel erfgoed. Volgens Beintema is er niets mooiers te bedenken dan een groepje baltsende grutto’s die luid schreeuwend door een mooie voorjaarslucht boven een bloemrijke weide achter elkaar aan jakkeren..! Komend jaar zal Leeuwarden de culturele hoofdstad van Europa zijn, er is een Friese groep grutto liefhebbers bezig om de grutto dan als Cultureel Erfgoed erkend te krijgen….”de koning van de weide” Tenslotte blies Albert Beintema op een italiaanse grutto fluit zijn eigen spannend en sprankelend grutto verhaal met bolle wangen uit. Om vervolgens aandacht te vragen voor zijn meegebrachte boeken…. Als waardering voor Albert Beintema’s bijzonder grutto verhaal bood Ton De Haas hem, onder luid applaus, een prachtige grutto schildering van zijn hand aan.Ook voor onze gastvrouw Marjo was een grutto schilderij, zij beheert immers het Museumcafe de Kribbe, het voor roeiers in Nederland best toegankelijke Museumcafe..!
Uitkijkend naar grutto’s in de prachtige weide gebieden rondom het Museumcafe liepen we terug naar onze roeiboten, om ze weer, met vereende krachten te water te laten. De meegebrachte handdoeken ontvouwden we op onze slidings om de natte voeten te drogen en zonder zand weer te landen op ons eigen roeibankje.Het was nu stroom mee voor Daventria en stroom tegen voor Isala. Rond twaalf uur meerden we aan, aan ons vlot, met de grutto nog steeds in ons hoofd…!
Pieter Arkesteijn
Bekijk hier meer foto's.