Zeeroeiend over de Zuiderzee naar het Muiderslot
Vrijdag 21 juli was een Isala toerteam met Jan de Wit, Ton de Haas, Ank van de Meulen, Maatje Jonkers en ondergetekende, na zes jaar weer de gast van de RZV Naarden. RVZ Naarden is de pionier op het gebied van zeeroeien op de voormalige Zuiderzee met de franse yole a mer zeeroeiboten, waarvan ze er twee bezitten: de Gooimeermin en de Zephyr. Namen die zichzelf spreken.
Allereerst werden we heel hartelijk welkom geheten op het terras van het nieuwe clubgebouw, enkelen (4) van mijn oude zeeroei-teamgenoten uit Naarden waren zelfs speciaal naar de jachthaven gekomen om ons Isala-team te verwelkomen met koffie en iets lekkers op het zonovergoten terras. Dit was natuurlijk het moment om onze Grutto-tegel met de voor de RZV Naarden passende tekst aan te bieden. Onze Grutto werd gelijk opgehangen aan de Wall of Fame in het clubgebouw tussen alle prijswinnende zeilers en zeilboten van de vereniging, zie de foto.
Dat het zeer gezellig was op het terras, moge blijken uit het feit dat het wat langer duurde dan normaal en we niet in de gaten hadden dat een dames zeeroeiteam van Naarden er met onze gereserveerde Zephyr vandoor ging met een aantal nieuwe leden aan boord, werd ons verteld. Het reserveringssysteem werkte nog niet goed!
De belangstelling voor zeeroeien ofwel coastal rowing is snel groeiend merkten we. De jachthaven Naarden richt zich sinds enige jaren op verblijfrecreatie, onder het management van de familie den Daas, ook de eigenaar van Dorado Beach, ons bekend als wisselplaats bij de RIJM.
We hadden ruimschoots de tijd om de jachthaven zelf beter te verkennen. Zo bezochten we in de haven bij het roeivlot liggend het oudste woon- en atelierschip van Nederland, de Zwerver, gebouwd in 1900 op de scheepswerf de Vlijt in Oude Wetering. Deze is nu weer helemaal gerestaureerd en beschikbaar als vergaderlocatie, trouwlocatie en bed en breakfast en prachtig klassiek ingericht, een aanrader. Ook viel op dat de scheepshelling in de jachthaven, welke er vorig jaar nog was, nu is omgetoverd tot een kinderzwembad. Verder wees gastheer Bas Verhey ons op de ruimte voor een waterpoloveld in de jachthaven vlak bij de wal en dat nu ook echt wordt gebruikt en dit bezoekers aantrekt.
Maar aan al het wachten komt een eind, zegt het spreekwoord en om rond 12.00 uur voer de Gooimeermin binnen met de vaste vrijdagochtend herenploeg en konden we na een snelle wissel het Gooimeer op met de Gooimeermin richting het Muiderslot. Koersend naar de oudste Zeil en Roeivereniging van Nederland (KNZ&RV), die dit jaar 170 jaar bestaat en juist op roeigebied nu heel vernieuwend bezig is als centrum voor coastal rowing, ofwel "belevenis roeien" op open water, dat ook nieuwe sportieve (oudere) doelgroepen moet trekken naar onze mooie roeisport. Dit initiatief wordt inmiddels ook ondersteund door een nieuwe commissie van de KNRB, welke zich ook richt op marathonroeien, rivierroeien....kortom ook de RIJM valt nu binnen de focus van deze nieuwe KNRB-commissie, een goede zaak voor onze RIJM.
Omdat we later waren vertrokken besloten we op de heenreis het strandpaviljoen de Zeemeeuw in Muiderberg, halfweg, niet aan te doen en snel te koersen naar ons einddoel, het roeivlot bij de Pampusbar van de KNZ&RV tegenover het Muiderslot. Het was heel zonnig weer en bijna geen golven, met soms wel het verlangen aan boord naar een paar frisse spetters van een Gooimeermin die snel door de woeste golven klieft ... met Maatje als coach/stuurvrouwe. Met Muiden in het vizier kwam ook Pampus beter in het zicht, maar we besloten toch om linea recta naar Muiden te roeien, omdat we onze komst hadden aangemeld bij Harald Kruithof. Voor Harald, onder-voorzitter roeien van de 170-jarige roeivereniging en initiator van het Coastal Rowing, hadden we immers onze Grutto-tegel meegenomen met een passende tekst namens het 105-jarige ZRZV Isala. Eenmaal op het prachtige en zonnige terras tegenover het Muiderslot aangeland te zijn bleek helaas dat Harald met vakantie was en dat het secretariaat gesloten was, maar onze redding kwam vanuit een gesprek met de terrasgasten. We kwamen in gesprek met een lid van "Muiden", die gezellig in familiekring met kinderen en kleinkinderen wat zat te eten en die graag bereid was om namens het bestuur van "Muiden" welke hij als ouder lid , geboren in 1933, allemaal heel goed kende, onze Grutto met passende tekst in ontvangst te nemen, met een fotomoment voor het Muiderslot, het traditionele plaatje.
Onze roeimissie was volbracht. We bekeken met verwondering in de open botenloods naar de coastal boat van de Italiaanse botenbouwer Philippi , gebouwd in honingraat en carbonmateriaal voor coastal rowing races op zee!
Een bezoek aan zonnig Muiden met de beroemde zeesluis uit 1676 kon natuurlijk niet ontbreken op ons programma, de sluiskolken draaiden constant en de terrassen aan de sluis zaten stampvol, maar binnen bij het legendarische Ome Ko aan de tap was het stil ...wij besloten onze verkoeling nu snel op het water te zoeken en niet op een terras..
Maar halverwege de terugweg begon het te kriebelen, we hadden toch nog behoefte aan extra verkoeling en we besloten een ijsje te gaan halen bij het strandpaviljoen de Zeemeeuw, bij havenmeester Jeroen, die zei onze boot goed te kennen. We realiseerden ons dat bij een stevige golfslag onze zeeroeitocht heel anders zou zijn verlopen, ook spannend maar dat willen we graag een volgende keer meemaken.
We hopen dat volgend jaar een aantal coastal rowing teams deelnemen aan de RIJM 2018 en dat we dit jaar nog een drietal roeiers uit Naarden als gastroeiers op de IJssel kunnen verwelkomen.
En voor volgend jaar komt het zeeroeien/coastal rowing vanuit de jachthaven Naarden weer op de toer-agenda, we hebben er een thuishaven bij.....men verwacht ons.
Pieter Arkesteijn