Roeiend door de Amsterdamse Grachten
Het begint een traditie te worden de deelname van Isala aan de Nationale Avondtocht van de ZRV De Amstel in Amsterdam, dit jaar met 10 roeiers en 3 wherries en alweer voor de derde keer.
ZRV De Amstel is mooi gelegen met haar vlot aan de Hobbemakade op een vijfsprong van grachten. Via het Amstelkanaal vertrokken we zaterdagmiddag 9 september rond vijf uur allereerst naar de Amstel, voorzien van een zak "goodies" als noodrantsoen, een routekaart, verlichting voorop en een hoofdachterlicht voor de stuur, om snelle oplopers later op de donker wordende avond "af te schrikken".
Vlak voordat we het grote hotel Okura aan bakboord voorbij roeien zien we in de brug aan het water bij de Beethovenstraat een afhaal Pizza loket, ik denk voor "de borrelboten", gekker moet het niet worden...maar wel Hollands koopmanschap! Eenmaal op de grote Amstel, zeg maar de roeiboulevard van Amsterdam, houden we stuurboord wal aan en passeren we de gebouwen die horen bij de grote stad, theater Carre, het Amstel hotel en de Hermitage, we zijn er allemaal wel een keer geweest...de verhalen daarover gaan rond aan boord. Na de Hermitage moeten we de Herengracht in en dat wordt dringen, er zijn ineens veel grote rondvaartboten te bekennen, die altijd voorrang hebben, maar je weet niet of ze rechtdoor gaan, de Blauwe Brug onderdoor of ook de Herengracht in. We besluiten aan boord om te wisselen van stuur, maar daar is pas gelegenheid voor in het begin van de Herengracht, als we weer een aantal grote rondvaartboten hebben moeten laten passeren. De "old hands" van Jan de Wit nemen de stuurtouwtjes over in deze heksenketel aan het begin van de Herengracht. De telling van het aantal bruggen dat we passeren gaat ondertussen gewoon door en bij elke brug verbeteren we onze roeitechniek van het aankondigen van de brug, het nemen van de brug, met al of niet slippen en het daarna weer oppakken van de boot, voor zover het kan.. De Herengracht is ook een echte Herengracht, weinig woonboten en mooie tot zeer mooie koopmanshuizen. Ons denken gaat even terug in de tijd, hoe zou het dagelijks leven hier geweest zijn in het midden van de 17e eeuw, hoe rook de gracht in de zomer, om maar iets te noemen. In 1612 werd de huidige burgemeesterswoning gebouwd aan de Herengracht, het huis met de Twee Kolommen, zoals het ook wel wordt genoemd. Ook de Gouden Bocht bewonderen we vanaf het water, roeiend in ons varend erfgoed, de klassieke wherry. Aan het eind van de Herengracht gekomen, moeten we bakboord uit de Brouwersgracht in, u begrijpt het al een gracht met veel bier en een bij vlagen nogal weeë lucht. Het getik van de RBNB koffers op de straatstenen is hier opvallend afwezig en geeft zeker de nodige rust op deze gracht met ook veel pakhuizen. Zou het RBNB seizoen echt voorbij zijn? Aan het eind van de Brouwersgracht is het roeien via de Singelgracht, de Realengracht, naar het Westerdok, naar de Marina Westerdok, met kroeg, hier wisselen en pauzeren wij , steken de voorlamp aan en inspecteren we de goodies bag, het veld komt hier weer bij elkaar. Ook Ton van Unen en zijn jarige Maritza treffen we daar...zou zij ``de hoofdachterlichtlamp`` over haar mooie blonde haren schuiven, ons verjaarskado op deze avond roeitocht...? Via een smalle sluis roeien we nu de Prinsengracht op, ik heb de stuurtouwtjes over genomen om ``geruisloos`` de vele bruggen te passeren. Een hele andere gracht biedt zich aan, nu met veel woonboten, o.a. met het ``woonbootmuseum``en een sleepboot die Mokum heet.
Dan komt de oude Wester in zicht met daarnaast het Anne Frankhuis waar om 19.30 uur ´s avonds nog een heel lange wachtrij staat met een grote knik en dan weer een rij...We raken er aan boord niet over uit gepraat, wat trekt al die mensen, terwijl er zoveel boeken over de Tweede Wereldoorlog zijn. We concluderen dat, ondanks alle boeken, echte persoonlijke verhalen toch bij een ieder een diepere en emotionelere voedingsbodem treffen, je wilt het dan zien hoe het echt geweest is...hoe was het hier gedurende de Tweede Wereldoorlog....met "de plotselinge klop op de deur!" We zullen het nooit vergeten. Even verderop passeren we het Pullitzer Hotel, de uitvalsbasis van het jaarlijkse Grachtenconcert, met de Prinsengracht vol luisterende boten. We naderen de Leidsestraat, met vlak er voor het leegstaande Paleis van Justitie, waar eind 2018, een ``ultra lux hotel zal openen `` , aldus het Parool. Als de traditionele houten wherries maar als erfgoed over de Prinsengracht mogen blijven roeien, tussen de toekomstige taxi boten met al die ``ultra luxe toeristen``! Na de Prinsengracht gaan we stuurboord uit, de Amstel weer op, we zijn nu voor en achter met onze verlichting goed zichtbaar. Vlak voor het botenhuis van Nereus, draaien we het vertrouwde Amstelkanaal in, het wordt nu echt al donker...na de laatste brug zeggen we tegen elkaar, we hebben "de 49 bruggen" achter ons en nog een heerlijk Indisch Buffet voor ons !
Als dank voor de goede organisatie werd tenslotte onze Grutto schildering van Ton de Haas onder luid applaus aan het bestuur van de ZRV De Amstel aangeboden.
Pieter Arkesteijn