100 km estafette Rhederlaag - Kampen
100 op 100 estafettetocht Isala
Het was zaterdag 1 september 2012, 6.00 uur in de ochtend, maar bij Isala brandde al licht. Er werd koffie gemaakt voor de tocht die een 100-jarige een keer moet maken: 100 km roeien op de IJssel!
De nacht was helder geweest en de dauw lag nog op de velden. Negen Isalanen en een oud-Isala-lid togen naar Rhederlaag, waar de Zwaan en Zeemeeuw in het gras op ons lagen te wachten.
De havenmeester zwaaide ons om 7.30 uur uit, nadat hem ter ere van het lustrum een fles wijn was gegeven, als dank voor de goede zorgen.
Klik hier voor het eerste filmpje.
Ondanks de ervaring van de stuur en een waterkaart bij de hand was het weer zoeken naar de uitgang bij de IJssel; zandzuigers zetten telkens andere delen van de plas af.
Maar om 8.00 uur voelden we de IJssel onder ons bewegen en daar gingen we als een speer met de stroom mee, het water als een spiegel zo glad. Peggy van Til manoevreerde de Zeemeeuw, zelfs zonder roer, over de smalle IJssel, waar wel zeven boten ons passeerden! Daar was Doesburg al en snel daarna Dieren. Bij het pontje van Bronkhorst was het tijd voor een ontbijtje of in ieder geval koffie en de komst van het enige echte roertje van de Zeemeeuw, gebracht door een zorgzame echtgenoot. Vol energie begonnen we aan het laatste deel van het traject. Eerst langs het gat van Stam en daarna stond de boom van Isala al aan de IJssel; het strandje lag er uitnodigend bij en het was tijd om uit te stappen en het stokje over te geven aan de volgende ploeg.
Klik hier voor het filmpje van de aankomst in Zutphen.
Die volgende ploeg was er helemaal klaar voor! Voor het merendeel gekleed in Isala-tenu was dat een leuk plaatje. De schoenen en sokken konden echter meteen weer uit, want vanaf een strandje met droge voeten de boot in, dat gaat niet. Genietend van het prachtige weer (niet te warm, zacht briesje) roeiden we het voor de meesten bekende traject naar Deventer. Aan de overkant van de stad hebben we op een strandje koffie gedronken en wat gegeten. We verheugden ons op het stuk naar Fortmond. Gezellig keuvelend, af en toe door de stuur aangezet tot méér, passeerden we Olst, zagen we Welsum liggen en kwamen we hier en daar een camping tegen. Op ons traject wisten we prachtige natuurgebieden, waarvan door het lage water niet veel te zien was. Maar herkenningspunten waren er genoeg: “Daar hebben we gefietst, wat leuk om het eens van deze kant te zien.” Omdat de jachthaven bij Wijhe verbouwd wordt, legden wij aan bij de camping bij Fortmond en konden we het stokje overgeven aan de ploegen voor het laatste traject.
Er werd nog snel een boterham of krachtreep gegeten als voorbereiding op deze lange tocht. Om de 100 kilometer compleet te maken moesten nog 36 kilometers worden geroeid.
Klik hier voor het filmpje dat gemaakt is bij vertrek voor de derde etappe.
De tocht vanaf Wijhe begon dobberend. Pieter Arkesteijn meldde al direct dat een sliding verschoven was en een dwarsspant los zat. Het lukte niet om dit vanuit de boot te herstellen dus bij het eerste zandstrandje werd een reparatiestop gemaakt. Met een IJsselkei als gereedschap lukte het om de sliding weer op zijn plek te krijgen. De boot was nu ook klaar voor de laatste etappe van de tocht.
De wedstrijdheren roeiden flink door in de Zeemeeuw. Om de vijf kilometer wachtten ze op de ploeg in de Zwaan. De wachttijd werd nuttig besteed aan de generale repetitie van een nieuw kunstje. Deze herenploeg mag zich vanaf nu het Isala-dreamteam noemen. Zo werden wij verrast met een show waarin ze lieten zien hoe je kunt boordroeien in een dubbel-C4. Waar wij flink om gelachen hebben is de stunt waarbij Dennis Vermeij en Johan van der Walle het presteerden om roeiend achterstevoren (met de neus in de vaarrichting) in de boot te zitten. Een vreemd en erg grappig gezicht. Gerard Straver is als tegenprestatie gaan staan in de boot. Gelukkig zorgde de ploeg voor voldoende stabiliteit zodat een nat pak Gerard bespaard is gebleven.
De IJssel is een prachtige rivier. Tijdens deze laatste etappe werd de rivier rustiger en het landschap heeft richting Kampen minder hoge dijken en kades waardoor het een ander karakter krijgt.
Onder weg heeft Pieter ons voorzien van informatie over de electiciteitcentrale op gas bij Zwolle en Gerard hield ons op de hoogte van alle namen van dorpjes en aftakkingen van de IJssel.
Vlak voor Kampen was de welkomstmuziek om ons binnen te halen al hoorbaar. Helaas bleek dat niet voor Isala, maar het was zeker leuk voor de sfeer. Gerard stuurde ons nog even langs een prachtig zeilschip met de naam Stedemaeght dat aan de kade van Kampen lag. De vergelijkingen met Sail werden gemaakt. Aan de overkant stonden Isalanen ons met een spandoek en de botenwagen op te wachten. "100 op 100 Isala gehaald!!"
Klik hier voor het filmpje dat gemaakt is bij de finish.
100 km roeien over de IJssel is helemaal niet saai! Het was een geslaagde en leuke tocht met prachtig weer!