Eindelijk weer een Isala Roeitocht !
De corona perikelen zijn zeker nog niet voorbij, ook niet voor het roeien, maar op zondag 19 juli was het dan eindelijk weer zover. Een door de toercommissie ‘ingelaste’ Vroege Vogels tocht…. zo vroeg was het trouwens niet, 8.45 uur vertrek..naar het ons zo vertrouwde Wilp.
Pieter had ons weer een uitgebreide mail geschreven met heel veel historische informatie over de IJssel, de Nijenbeek en met een gedicht van Jan Terlouw :
IJssel
Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee.
Eeuwig draagt de IJssel levend water naar de zee.
Altijd in beweging, van de bergen tot de kust.
In een hectisch leven brengt de IJssel zoveel rust.
Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon.
Maar toch, onze IJssel, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de IJssel, naar de ader van het leven,
Die ons door de eeuwen, zoveel welvaart heeft gegeven
Die ons in contact, met andere landen heeft gebracht.
Drager van het vrachtschip, en ook van het luxe jacht.
Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen.
Voor geen geld zou ik mijn mooie IJssel willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen.
Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen.
Even wat teveel, en ik breek er dan soms uit.
’t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid.
Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier?
Wie is je grote liefde?’ Dan wint uiteindelijk mijn rivier
Met 24 mensen in vijf boten - de Zeemeeuw werd vervangen door de Drieteen vanwege een last minute afzegging – te weten de Zwaan, de Topper, de Visarend, de drieteen en de Flamingo vertrokken we volgens een corona tijdschema, dat niet helemaal werd aangehouden. De Drieteen was zelfs een exclusieve familie Dikken’s boot: Joost, Aleid, Bart, Felix.
Volgens mij waren er op zeker moment ook meer dan 20 mensen op het vlot, maar ik ben niet zo’n protocollen fetisjist. In ieder geval was dat bij aankomst het geval.
Prachtig weer, met de stroom mee. Op het water wel met de nodige onderlinge afstand, ik schat wel 500 meter.
Vlak na raaipaal 938 en voor het pontje van Gorssel, tegenover een villa waar de directeur van Elsevier gewoond zou hebben – zoals altijd zouden we aanleggen aan het strandje met de twee witte stoelen. Alles weer helemaal volgens de traditie zoals Pieter het graag ziet. Met de Topper voorop. Aangekomen bij het strandje waren onze stoelen echter bezet dooreen vrij grote nogal gemêleerde groep toeristen die alvast een barbecue hadden aangestoken om de verse vis te roosteren.
Geen probleem, de vijf boten konden er nog wel bij. Wel wat passen en meten vanwege de stenen.
Vervolgens de inmiddels bekende route naar de Kribbe. Bij het pontje pikten we Christiane op, die met de fiets vanuit Vorden was gekomen.
Binnen bij de Kribbe was het even zoeken, maar men had een van de tuinen voor ons gereserveerd waar we met voldoende afstand van elkaar, zonder dat het afstandelijk werd, van een lekker kopje koffie /thee met cake konden gaan genieten. Inmiddels was Herman ook gearriveerd. Hij had die ochtend al in zijn nieuwe skiff geroeid.
Hoogtepunt was natuurlijk de speech van Pieter, waarbij hij het toch wel karige toerseizoen behandelde en aangaf dat hij mogelijk 23 augustus a.s. weer een tocht naar Wilp gaat organiseren. Mijn suggestie : nu eens naar Bronkhorst, leuk plaatsje, eerst stroom tegen, terug stroom mee.
We vertrokken om kwart voor twaalf weer richting IJssel. De toeristen vertrokken gelijk met ons.
De terugweg was, zoals altijd bij de tocht naar Wilp, tegen de stroom in en duurde doordoor wat langer dan de tocht heen. Om 13.10 waren we allemaal weer terug. Nog even gipsplaten tillen in het nieuwe botenhuis, van de begane grond naar de kantine op de eerste verdieping, daarna een kopje koffie en weer naar huis.
Bedankt Pieter en Maatje voor de organisatie !
Jan de Wit
Bekijk hier meer foto's