Coastal rowing op de Loosdrechtse plassen (yole & lol-de-mer)
De eerste coastal rowing wedstrijd van dit jaar stond in de sportplanner gepland op 21 januari en wel bij de KWVL Loosdrecht. Het stormachtige weer (code rood) was slechts enkele dagen voorbij en die dag was het bij vertrek stralend weer en bijna windstil. Om logistieke redenen vertrokken 15 isalanen vanuit verschillende locaties om rond 13.00 uur bij de vereniging aan te komen. We kwamen op de afgesproken tijd aan en werden hartelijk welkom geheten door Hans Polak en de andere yole-de-mer deelnemers en op een heerlijke lunch getrakteerd. In een gereserveerde ruimte van het mooie clubgebouw werd de lunch genuttigd en waren ook stoelen in een bioscoop opstelling te zien. Rond 13.30 vond de briefing plaats en had Hans zelfs een powerpoint presentatie gemaakt. Hans begon met het ontstaan van deze onderlinge wedstrijden, namelijk door het contact dat hij een jaar geleden had met Colette om over en weer bij elkaar te gaan (wedstijd)roeien en het promoten van het yole-de-mer roeien. Daar er slechts twee yole-de-mer boten ter beschikking waren, werden er drie heats gevaren. Een mannen heat, een vrouwen heat en een mixed heat. Net als bij een officiële wedstrijd werd alles uit de kast gehaald en toegelicht. Dus starten tussen de boeien bij startschip “de rode biet” inclusief startprocedure, een begeleidende boot “de rib” voor de routebepaling en noodhulp, finishlijn en tijdwaarneming. Er kon ook meegevaren worden op de rib als daar belangstelling voor was. Na uitreiking van mobilofoons aan sturen, wedstrijdleiding en begeleidende boot gingen als eerste de mannenploegen naar hun yole-de-mer. De boten lagen aan het eind van de steiger bij een vlot en vlak bij de start gelegen.
Toen de ploegen naar de start voeren werd er opeens vanuit “de rode biet” geroepen. “Weet jij hoe dit werkt? Bij de rib weet ik het wel, daar draai je de contactsleutel om en dan doet de motor het.” Nou waren de boten die daar lagen nieuw voor mij, maar dacht wel te kunnen helpen. De boot ingelopen zette ik de handel van de motor in z’n vrij, even choken en met een ruk liep de motor meteen. Yes! Iedereen opgelucht en de rode biet kon naar de start vertrekken. Ik liep naar de begeleidingsboot “de rib” om eventueel mee te kunnen varen. De rode biet voer langzaam langs. “Kun je daar mee varen? Dacht het wel. Zit de contactsleutel erin? Ja. Nou als er niemand komt moet jij de boot maar nemen om te begeleiden. Weet je de route? Ja, zo ongeveer. Eerst langs het eerste eiland en dan om tweede eiland en dan terug.” Op de steiger waren geen leden van de vereniging meer te zien die de boot zou gaan besturen, dus ging ik er snel in. Marja die ook wel zin had om mee te varen en te filmen wilde nog even kijken of er misschien nog iemand aan zou komen, maar gelukkig kwam er niemand meer aan en ik had wel zin om te vertrekken. Contactsleutel omdraaien en gelijk pruttelde de 40 pk-buitenboordmotor. Langzaam voeren we naar de start, even wennen aan de boot en bediening. De twee mannen ploegen al voor de start gereed. De veteranenploeg van Loosdrecht en de seniorenploeg van Isala. “Deelnemers klaar!….. 3,2,1, GO.” Met half, half, driekwart, heel vlogen beide boten over de startlijn. Al snel liep de Isala mannenploeg uit, mede door het leeftijdsverschil in beide ploegen. Langzaam voeren we er achteraan en met een grote smile op het gezicht. Dit is gaaf zeg!!!! De gashendel ging langzaam verder open….wouw…dit is echt lol-de-mer!!! Op naar het eerste eiland en dat met een grote boog om de roeiers zo min mogelijk te hinderen door onze boeg- en hekgolven.
Bij het eerste eiland aangekomen waren de Isala mannen nog verder uitgelopen. Per abuis ze een eindje naar het verkeerde eiland laten roeien, maar toen de ploeg van Loosdrecht duidelijk naar een ander eiland ging roeien was voor mij ook duidelijk wat het volgende eiland moest zijn en ronden de Isalamannen toch nog ruim als eerste het eiland. Op de terugweg zagen we in de verte wedstrijdschip de rode biet heen en weer varen en in de buurt van de eerste ploeg. Nadat de ploeg van Loosdrecht ook het tweede eiland gerond had werd koers gezet naar het volgende eiland. Vanuit de rode biet werd gezwaaid en wij zwaaiden vriendelijk terug. Toen ze bleven zwaaien en niet vooruit kwamen gingen we langszij. De brandstof is op, kunnen jullie ons slepen. Samen voeren terug richting finishlijn. Zouden ze al over de finishlijn zijn? In de verte zagen we de boten gaan. Nee nog niet……..ja nu zo ongeveer. Even later werd de finishtijd van de veteranenboot ook geschat. Nadat de rode biet naar zijn plek was gesleept voeren we terug naar het vlot. De wind trok aan het werd bewolkt en kouder.
Nu moesten de dames tegen elkaar roeien. Het vlot was slechts voor een yole-de-mer geschikt om in te stappen, dus moest er even op elkaar gewacht worden. De damesploeg van de isalanen stapten als laatste in en moesten opnieuw afstellen. Bij vertrek lag de andere ploeg al voor de start en dus maar meteen naar de startlijn roeien. “Klaar voor de start” klonk het vanuit de rib. Met hand-op-steek ter bevestiging klonk even later….klaar……3,2,1,GO!!. Met half, half, driekwart, heel gingen we van start, zonder in te roeien en even de halen op elkaar af te stemmen. Bij het eerste eiland lag de andere boot iets voor. Na passeren van het tweede eiland gingen we voor de wind bij gelijkblijvende afstand naar de finish. Moegestreden en schor werd de boot verlaten. Jammer dat we ze niet op de terugweg hadden kunnen inhalen. Gelukkig zijn het onderlinge wedstrijden, was niet iedereen fit en was het geen officiële wedstrijden want dan…….., maar gelukkig hebben we de foto’s nog ?.
Als laatste onderdeel gingen de mix teams van start. Gelukkig had het mix team van de isalanen als eerste kunnen wisselen en werden enkele starts gemaakt. Toen het andere team compleet was voeren ook zij naar de start en sprongen Hans en ik gauw bij de bemanning van de rib in. De wind wakkerde aan. Nu werd voor de snelste startprocedure gekozen. Ploegen klaar….3,2,1,GO!!! Beide mix ploegen voeren tegen de wind in op naar het eerste eiland. “Hou je vast” riep de stuur vanuit de rib en gelijk gingen we volle kracht vooruit naar het eerste eiland. Beide ploegen bleven redelijk bij elkaar, zowel bij het eerste als tweede eiland. Iedere keer stoven we weer in plané naar voren en nu naar de finish. Met een speelgoed toeter werden de boten echt afgefloten bij de finish. Toeoeoet!
Nadat alles was opgeruimd en iedereen in de kantine vol verwachting was kwam Hans met de verlossende woorden. Als eerste is geëindigd het senioren team van Isala in een tijd van 17’26”, als tweede het dames team van Loosdrecht in een tijd van 19’35”, als derde het mix team van Loosdrecht in een tijd van 19’42”, als vierde het dames team van Isala in een tijd van 19’48” als vijfde het mix team van Isala in een tijd van 19’55”en als zesde het veteranen team van Loosdrecht in een tijd van 19’57” (ook hier zijn de eindtijden binnen de minuut schat ?).
Er werd nog even nagepraat en daarna ging iedereen voldaan weer naar huis. Het was een zeer geslaagde, uitstekend georganiseerde onderlinge wedstrijd met veel yole en lol-de-mer.
Daan Moes