Woensdag 22 juni, eerder dan primair gepland, verzamelen we op de dijk. Nog even wat gedoe wanneer een van ons geen roeikleding heeft meegenomen (?!) maar dat lossen we onderweg wel op. Met veertien roeiers in drie auto's reizen we af naar Friesland. Wat benauwd voor oprukkende trekkers vanwege hun manifestatie bij Stroe maar het gaat goed. Onze extra bagage droppen we bij Hotel Oostergoo te Grou en leggen het laatste stukje af naar Drachten.
En daar loopt het toch vast. Een combinatie van wegwerkzaamheden, weinig zijwegen en plots opduikende kuddes tractoren zorgen voor een fikse vertraging. We houden RV de Dragt op de hoogte en bij aankomst – na lunchtijd – vinden we een uitgebreide tafel met broodjes, krentenbolletjes, fruit, suikerbrood, koffie, thee etc. Wat lief en wat heerlijk! De Friese gastvrijheid is een cadeau van de Dragt aan Isala wegens ons lustrum. Het valt in zeer goede aarde! Na begroetingen, uitwisselingen en uitleg gaan er twee C-vieren en een C-drie te water. De boten zijn heel verschillend en we beslissen tot doorwisselen deze twee dagen.
Het roeiwater is prachtig en we voelen ons al helemaal 'uit'. Ons veld van drie valt snel uit elkaar en op zulk groot water is het best uitzoeken waar we eigenlijk zijn en waar we dus heen moeten. Volgende keer: kompas en leesbril mee en Google maps aanzetten. Boot drie hoorde vooral: stuurboord aanhouden. Tja, wanneer je dan toch niet bent waar je denkt dat je bent eindig je vroegtijdig op het Prinses Margrietkanaal. Omkeren en terug op zoek naar Hotel Oostergoo. Daar lagen de andere twee boten te wachten en we wilden allemaal stiekem dolgraag aan land.
We hebben deze middag immers niet echt gepauzeerd, hooguit een stuurwissel aan boord. Het was prachtig weer, warm en zonnig en, beetje afhankelijk van de stuurmanskunst, toch zo'n 15-20 kilometer.
Met het nodige gedoe, gezoek en alles wat er bij hoort hebben de boten een plek en wij vaste grond onder de voeten. Een enkeling stuift meteen door naar de kamer voor een douche en schone kleding maar zo'n negentig procent stort neer op het terras. Er komen naast gesprekken ook allerlei groepsprocessen op gang. We sjouwen elkaars tassen achterna die bijna kwijt waren, hebben verschillende meningen over de waterkaart versus de ervaren situatie en het is reuzegezellig. De horecamedewerkers zijn best druk met ons en heel vriendelijk.
Te voor en te na toch naar boven want 19.30 uur dinner time. Behoorlijk opgeleukt en sommigen deels verbrand komen we samen in 'de serre'. Goed idee voor een groep maar de akoestiek is wel bar. Van de weeromstuit gaan we nog harder praten om elkaar te verstaan dus een redelijke opgaaf voor een aantal onder ons. Wel heel leuk om samen te eten en te weten dat je straks zo je bedje in kunt vallen. De voorgestelde stoelendans na elke gang gaat niet helemaal goed maar vooruit.
Na de koffie wordt besloten tot een avondwandeling door centrum Grou. Toch al gauw tien minuten. Maar, een kerkje met historie en bijzondere stenen dus onze avond kan niet meer stuk. Bij terugkomst is een deel naar kooi, een deel op weg daarheen en je hebt altijd diehards die vrolijk verder gaan met de mededeling dat ze nooit voor 1.00 uur in bed liggen.
Donderdag worden we wakker met een wolkenloze blauwe hemel en gekrijs van meeuwen. Aantreden om 7.30 uur voor een uitgebreid ontbijtbuffet. Het plan voor Princenhof koffie en daarna onderweg lunchen met broodjes aan de waterkant verandert een paar keer gedurende de maaltijd. Het wordt lunch bij de Princenhof en die koffie maar direct na het ontbijt.
Kamers leeg, overtollige spullen halen we eind van de dag wel weer op en om 9.30 uur hups, in de boten. Een aantal horecagasten vindt ons de moeite van het fotograferen waard. Roeiers zijn een relatief onbekende diersoort hier. Nadat onze boot al bijna buiten de territoriale wateren van het hotel is staat een manager te zwaaien met een kussen. Aj, dat hoort bij deze boot. Weer terug en nog een keer proberen.
De eerste twee kilometer over het prinses Margrietkanaal. Eén boot ziet hetzelfde veerpontje voor de derde keer... We vragen ons af wat er nou zo bezwaarlijk is aan dit kanaal. In vergelijking met onze IJssel, Twentekanaal en vrachtboten stelt het helemaal niets voor. Al gauw slaan we stuurboord uit naar het allermooiste stukje, de Âlde Feanen. Ach, hoe prachtig! We voelen ons nog meer op vakantie en blijven ditmaal een beetje bij elkaar in de buurt. De enige roeiers tussen al het zeilend en gemotoriseerd spul. Het is even zoeken naar een geschikte aanlegplek want Maatje heeft bananen te verdelen en dat gaat toch beter aan land. Met alle souplesse die we beschikbaar hebben weer uit de boot. Er wordt wat gegeten, druk overlegd, gewisseld van stuurplek en weer aan boord. Na een groot open stuk komen we in smalle doorvaarten waar kennelijk iedereen doorheen wil. Grote jachten, kleine sloepjes, zwemmers, en wij. Passen en meten. Plotseling verwijdt het water enigszins en de stuurlieden zien een grote open ophaalbrug opdoemen, een enorme, hooggelegen duwbak komt doorzetten.
Niet lang daarna bereiken we Restaurant Princenhof. Geheel en al ingericht op de komst van gemotoriseerde watersporters. We ontdekken dat de walkant bij de camping verderop vol stenen ligt en dus toch maar de te hoge aanlegsteigers. Maar ach, we hadden gisteren al geoefend en vanochtend ook dus dit lukt wel. Helemaal tevreden nestelen we ons in de schaduw aan twee tafels voor de lunch. Alles komt snel, is lekker en we realiseren ons langzaam maar zeker dat er nog een fiks stuk te roeien valt. Na het inmiddels bekende gewissel van boten, tassen, bemanning, stuurlieden en achtergebleven waterflessen toveren we onszelf weer aan boord en gaan voor het laatste deel van de 25 kilometer van deze roeidag. Het is nog steeds warm, het waait iets meer en we voelen de kilometers. Last minute nog even onduidelijkheid of we wel of niet links of rechts en zo.
Maar we herkennen de huisjes en even later meren we af bij de Dragt. Telefonisch door Pieter op de hoogte gehouden van onze ETA. Roeien is, evenals muziek, behoorlijk universeel. Bij aankomst begrijpt iedereen wat de bedoeling is. Wij eruit, riemen eruit, spullen eruit, boot aan land, boot schoon, riemen opbergen en boot binnen. Absolute hulde aan de mensen van RV de Dragt die ons ontvingen op woensdag en wederom op donderdag, meehielpen met de schoonmaak, groepsfoto maakten en goed beschouwd ons in de gelegenheid stelden om zo'n geweldige tweedaagse tocht te maken. Terug naar Grou voor onze tassen en plotseling bevinden we ons allemaal in de lokale ijssalon. Pieter trakteert en het is een heel tof einde van deze miniroeivakantie. En nu naar huis.
Enkele passagiers vallen in slaap. Complimenten en oprecht dank aan de chauffeurs die ons weer veilig in Zutphen brachten!
We gingen voor de roei en de natuur. En we kregen zoveel meer! Organisatie; veel dank! Deze tweedaagse tocht was een primeur binnen Isala maar voor herhaling vatbaar. Het is een mooie activiteit.
En het mag niet onvermeld blijven: zowel aan het personeel van Oostergoo als aan RV de Dragt kon Pieter ditmaal het Vogelboekje overhandigen. Het is beslist een waardig relatiegeschenk.
Bekijk de foto's in het Google Foto Album
Marjo