Toertocht Baarn – Amersfoort - Baarn

Ja het was een grijze tocht, maar al in de auto begon de gezelligheid. Nee, daarvoor al, omdat we met vier auto’s plus chauffeurs allemaal bereid waren de acht deelnemers te vervoeren. We reden in, laten we maar zeggen, een twee A3+ formatie. We spraken over werk, roeien en de seksuele evolutie.

In twee C4+ boten, geleend van de watersportvereninging De Eem in Baarn, roeiden we over de Eem, de kortste rivier van Nederland. Hij loopt van Amersfoort naar de randmeren en wij roeiden van Baarn naar Amersfoort en terug.

De vriendelijke gastvrouw Sita die ons ontving vertelde dat, bij haar weten, hun eigen roeiers nooit zover roeien omdat ze de boten maar maximaal 1 uur mogen afschrijven. Wij voelden ons daardoor extra vereerd en stoer, dat we verder mochten roeien dan zij zelf doen. Al met al een kleine twintig kilometer in drie uur tijd inclusief pauzes.

Voor mij (de typiste) was het de eerste keer dat ik meedeed aan een toertocht. Het was een verrassend ontspannen ervaring, omdat we de enige waren op het water samen met een ijsvogel, baltsende futen, meerkoeten, scholeksters, waterduiven, drijfseisen en een tureluur, eerlijk waar. Het miezerde weliswaar, maar om de een of andere reden was dat niet erg zodra we aan de riemen hingen. Het rustige vaarwater maakte het mogelijk om drie uur lang aan mijn slag te werken. Meegenomen in het constante ritme, aangegeven door onze slagvrouw Marica Hofstede de Groot, kon ik me concentreren op mijn roeihouding, op tijd klippen, eerst inpikken dan wegtrappen, schouders ontspannen houden, niet naar rechts hellen enz. Onderweg wisselde ik met de stuur, waardoor ik nu het Eemsgestuurde vaarbewijs ook in de pocket heb.

Amersfoort met zijn mooie Koppelpoort  was leuk om te zien, mede door de vele woonboten. Het natuurgebied was niet zo mooi als ons eigen IJssellandschap en dat was ook een fijne constatering.

Tijdens onze lunchpauze bij de roeivereniging Hemes in Amersfoort, was er volop tijd om elkaar beter te leren kennen, inclusief twee gastroeiers van de roeivereniging de Grift uit Apeldoorn.

Met een kop thee namen we afscheid, alvorens nog eens goed naar de Lustrum  tentoonstelling ””  de Roeiboot in de Schilderkunst”’ gekeken te hebben, Ton de Haas bleef er maar naar kijken, het waren prachtige replica’s .

Een zeer welbestede dag. Zeker toen op de terugweg de regen de voorruit striemden, telden we onze zegeningen.

Dit verslag is een in volle vaart geschreven co-productie vanaf de bijrijdersstoel in de auto van Marica, op de laptop van Bela Evers, gesouffleerd door Ton de Haas vanaf de achterbank en getypt door Jolien Wilmar.

Het Eemteam: Ton, Paulien,  Fokke  Jan, Marica, Marion en Willem (gastroeiers de Grift), Bela, Sandra , Jolien en Pieter