Stamppottocht 2009
Bovenstaand woord is een nieuw woord voor het scrabbelen.
En… het bestaat echt!!!
Luister maar naar dit verhaal!!!
Heb je ooit wel eens stamppot gegeten in februari ’s ochtends om half elf in de regen?
Stamppot met worst, uitjes en augurken, de zg. peggylilly?
Het kan je zomaar gebeuren bij Isala.
Op een regenachtige zaterdagochtend vertrokken we met een man/vrouw of 17 rond half 10 vanaf het botenhuis naar het gat van Gorssel om stamppot te eten. Met de Zwaan, de Castor, de Zeemeeuw en nog een twee, waarvan mij de naam ontschoten is, gingen we de rivier op.
Voor het eerst sinds lange tijd was Christina weer in ons midden, zij heeft jaren niet geroeid en deze tocht was haar primeur.
Hoe dichter we bij het gat kwamen hoe meer de lucht beloofde dat er een warm hapje werd bereid voor ons op een houtvuur.
En ja hoor, Peggy stond ons op te wachten met een enorme weckketel vol met boerenkool die op een vuurkorf stond te dampen.
Daarnaast een hooi kist waar een grote pan met warme worst uit werd getoverd. De augurken en uitjes werden bijna vergeten maar door Peggy alsnog tevoorschijn gehaald.
Door de leukerikken onder ons werd dit omgedoopt tot Peggylilly.
Zoals wij Peggy kennen had zij aan alles gedacht: behalve de stamppot, de worst en de peggylilly had zij borden meegenomen, bestek, koffie, melk, suiker en frisdrank.
In het gat van Gorssel konden we zelfs ons gat laten zakken op grondzeilen. De zeilen werden ook gebruikt om te schuilen voor de regen die inmiddels gestaag neerdaalde.
Het mooist was nog de beschrijving van Peggy hoe zij samen met Lammert, haar man, de stamppot had bereid.
10 kilo aardappelen geschild, 10 zakken boerenkool erin, 10 bakjes met spekjes uitgebakken en wel 20 worsten in de pan gedaan.
Alles in kleinere pannen gekookt en gebakken en daarna overgeheveld in de weckketel.
Peggy had zelfs bij de gemeente Lochem een vergunning aangevraagd voor dit stamppot festijn.
De politie kwam al vroeg op bezoek om te controleren of alles naar wens verliep, helaas hebben wij dat niet meegemaakt.
Ze hadden nog wel een keer kunnen komen, er was n.l. zo veel over dat die jongens makkelijk een vorkje mee hadden kunnen prikken.
Er waren ook veel mannen met een kano onderweg die even aanlegden in het gat van Gorssel. Zij hebben helaas ook die heerlijke stamppot van Peggy gemist.
Nog even een persoonlijke noot van mij: Peggy wat ben je toch een heerlijk en veelkleurig mens met originele ideeën!
We hebben allemaal genoten van jouw stamppot op een ongebruikelijk tijdstip. Maar het meest nog van de gezamenlijkheid, de saamhorigheid en de vrolijkheid die jouw initiatief met zich meebracht.
Jammer, jammer voor ieder die deze winterse tocht heeft moeten missen! Op naar het volgende festijn, wie volgt!?!
Trude, van de vrije zaterdagochtend ploeg.