Met onze Albatros naar het Museumcafé De Kribbe in Wilp
De belangstelling voor de sluitingstocht van ons toerroeiseizoen 2015, op zondagmiddag 25 oktober, was groter dan ooit. Terwijl we in eerste instantie drie C-vieren hadden afgeschreven, moest op het laatste moment ook de Topper worden ingezet voor de 20 roeiers die op deze zeer fraaie herfstdag de mooie tocht naar ons ‘eigen strandje’ bij Wilp niet wilden missen.
Roeiend onder prachtige wolkenpartijen, die deden denken aan de IJsselschilderijen van de beroemde schilder Jan Voerman uit Kampen, waren we sneller dan verwacht op ons strandje. Door het lage water was daar nu ruim plaats om onze boten achter te laten.
Als door een draaiboek geleid wist de bemanning van de Topper iedereen veilig te laten uitstappen en met de sokken en roeischoenen weer aan, was het nog een kleine wandeling naar ons vertrouwde Museumcafé, waar aan een lange tafel al voor ons hele gezelschap. Tijdens het gezellig tafelen hebben we ons de uitgeserveerde snert met roggebrood prima laten smaken. Maar een belangrijk moment moest nog komen. Afgelopen jaar was immers de door Isala-lid Ton de Haas geschilderde watervogel de Albatros, ‘met zijn goudgele snater altijd boven het grote water’, zo’n een beetje ons handelsmerk geworden. We overhandigen het graag aan roeiverenigingen waar we een toertocht maakten. Als dank voor de gastvrijheid bij het toerroeien op hun roeiwater. Dit jaar was dat het geval bij RV Alphen, URV Viking, RV de Laak, RV de Amstel, WSV Jason, en recent bij RV ’t Diep.
We waren blij dat ook de eigenaresse van het Museumcafé onze ‘Albatros’ met open armen wilde verwelkomen. Bij een volgend bezoek zouden we onze Albatros kunnen bewonderen, zo verzekerde ze ons, hangend in het Museum(Café). Het begin van een ‘watervogelcollectie’ van een Zutphense schilder in dit bijzondere museum zo dicht aan de IJssel?
Terugroeiend en stevig trappend tegen de wind en stroom in, waren het steeds de doorbrekende herfstkleuren die onze aandacht vroegen. Ook hier en daar een reiger; de ooievaars zaten waarschijnlijk al in warmer oorden. Rond 16.00 uur waren we weer terug op het vlot, waar gelukkig de bij het rivierroeien altijd aanwezige pikhaak onze Visarend onder handbereik kon houden.
Het was een unieke toerroeimiddag op een mooie herfstzondag. Zeker voor herhaling vatbaar, zo'n bezoek aan onze ‘Buitensociëteit’.
Pieter Arkesteijn
Kijk hier voor meer foto's