Goed weer en goed gezelschap , daar wordt een mens vrolijk van, aldus een deelnemer !
Waar waren we ook alweer gebleven met ons traditionele treffen in de Kribbe , halfweg in Wilp aan de IJssel met onze goede buur Daventria uit Deventer? Dat was op Hemelvaart 30 mei 2019, alweer een hele tijd geleden, lijkt het wel, bij onze KIKARow Dauwtraptocht met als speciale gast kinderoncoloog Dr. Jenneke Homan uit het Deventer Ziekenhuis. Heel indrukwekkend hoe zij ons toen wist te boeien, alsof we allemaal tegelijk bij haar 'op spreekuur' zaten, daar op de midden-verdieping van de Kribbe, waar we ook dit keer met onze ruim 60 deelnemers, een record aantal, aanschoven voor het Snertbuffet.
Het was min of meer toevallig dat er op diezelfde verdieping bij onze inspectie op de vrijdagmiddag voorafgaand aan de Sluitingstocht zich een heel groot wit scherm bevond, samen met de medewerkers van de Kribbe kwam toe al heel snel de innovatieve gedachte op tafel of het niet mogelijk was 'de grote tijdsafstand' voor deze ene keer te overbruggen met de prachtige groepsfoto van 30 mei 2019, met onze gast in het midden, buiten voor de Kribbe. “Mail de foto maar” zei Elisabeth van de Kribbe, 'het komt voor elkaar”, en het kwam voor elkaar, wat een service! Maar onze groep was nu veel groter, iedereen keek wel, wie er toen bij waren….inmiddels staat de Hemelvaarts dauwtraptocht 2022 zowel bij Daventria als bij Isala weer op de toerkalender 2022. Waarschijnlijk zal ook de Grift en mogelijk ook de Hertog, onze gasten dit keer, deze dauwtraptocht in 2022 mee willen roeien, we zullen zien….
Maar ook dit keer hadden we een gast , Herman Bessels, zowel lid van Daventria als van Isala, maar vooral bij de leden van Isala bekend als oud voorzitter en om zijn tekenkunst als architect. Maar wat een boeiend spreker was Herman deze keer, zonder potlood en papier, over zijn familie achtergronden, juist hier vlak bij de Kribbe, waar de familie boerderij aan de IJssel was gevestigd.
Op een kleine terp, maar niet bestand tegen het snel stijgend IJsselwater in een van de winters in de twintiger jaren van de vorige eeuw, en ploeps en plotseling werd toen de boerderij meegesleurd richting Kampen… Maar Hermans liefde voor de mooie IJsselrivier bleef, wonend in Zutphen werd hij lid van Isala en later voorzitter, ook wist hij ons te boeien met zijn verhaal over de oorsprong van de IJssel. Nu wonend in Deventer is de IJssel nog steeds zijn rivier, bijna elke week wel… meestal roeiend vanuit Isala, soms ook vanuit Daventria, niet voor een gat te vangen, een creatieve duizendpoot, welke wij met veel waardering onze toercommissie onderscheiding 'de roeipotige blauwe watervogel' hebben uitgereikt voor in de prijzenkast op zijn kantoor.
Met een record aantal boten, vijftien, voor onze Sluitingstocht was de logistiek bij de Kribbe goed voorbereid, een heerlijk Snert met roggebrood buffet met een pot koffie/thee op tafel, en wie nog een tweede keer langs het buffet wilde gaan, ging niet tevergeefs. Ook de aanlanding van vijftien boten, mogelijk tegelijk, werd dit keer met behulp van een walkapitein tijdig opgepakt, de zeewherry Hint was als verkenner als eerste aangeland en zo kon onze walkapitein de aanlanding in goede banen leiden. De boten werden met vereende kracht weg gezet op het dit keer ivm de lage waterstand in de IJssel, grote strandoppervlak waar nu niet twee maar drie witte stoeltjes aanwezig waren, altijd handig ( zie foto).
En over ons nieuwe botenhuis, 'aantrekkelijk', zeiden de gasten van de RV de Hertog, uit den Bosch en van de RV de Grift uit Apeldoorn en via via ook de gasten van Daventria uit Deventer.
Ik rond dit keer het verslag af met de laatste zes regels van ons IJssel gedicht van Jan Terlouw ……
De IJssel
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen.
Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen.
Even wat teveel , en dan breken we er soms uit.
’ t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid.
Als je ons dus vraagt: Waaraan beleven jullie echt plezier.
Wie is jullie grote liefde ? dan wint uiteindelijk onze rivier.
Pieter