Deelnemers; Els Brakman, Marjo Hendrix, Lex Schouten.
Je mag je wel een beetje uitverkoren voelen als je mee kan met de jaarlijkse haventocht in Rotterdam. Er is daar landelijk zoveel animo voor dat het aantal deelnemers per vereniging is beperkt tot 3 en dat voor iedereen deelname eenmalig is.
De populariteit van deze tocht wordt je volledig duidelijk als je hem gemaakt hebt: Het was een geweldige ervaring! Met 17 (!) houten wherry’s de nieuwe Maas op en dan van 10 tot 16 uur door de havens en de stad. Van alles kwam er langs: , Het “Witte huis” , 6 verdiepingen hoog en ooit het hoogste gebouw van Rotterdam; de kubuswoningen, het scheepvaartmuseum. Het leverde een indruk op van Rotterdam om niet te vergeten.
De enorme watervlaktes gaven je het gevoel dat je niet op een rivier roeit, maar op een meer, maar dan een meer omgeven door enorme kades, kranen en loodsen. Links en rechts stoven watertaxi’s en –bussen langs, en nu en dan er schoof er een zonverduisterend containerschip door je vaarwater. We voeren langs de bekende Rotterdamse skyline- iconen, die inmiddels heel wat meer dan 6 verdiepingen tellen, en onder de oude “Hef” en de nieuwe Erasmusbrug door. Alles voorzien van het deskundige commentaar van onze stuur Wouter. 
Het water was vaak behoorlijk onrustig, met golven waar je in de Flamingo of de Drieteen niet graag mee zou worden geconfronteerd, maar waar de wherry’s goed tegen bestand bleken te zijn. We hoefden maar een keer stil te gaan liggen om boord te presenteren.
Het varen in die vloot van wherry’s midden op de wijde haven tussen al die industriële activiteiten gaf een feestelijk gevoel. Als een boot te veel afstand nam, of van de koers af leek te gaan afwijken stoof een van de twee enorme waterpolitieboten erop af om het als een schaap door een herdershond terug te drijven naar de kudde.
Na afloop was er een door vrijwilligers verzorgd buffet waar je je vingers bij op at: voortreffelijk!
De ambiance op Nautilus was op een bepaalde manier vertrouwd, “ Isaliaans” : sportieve gezelligheid in een vooroorlogs clubhuis.
Nautilus bedankt, de Maas bedankt en Wouter en de andere 16 sturen bedankt!
Inderdaad een tocht die je bijblijft.
Kijk hier voor foto's
Lex, Els, Marjo.