TTTT….RRRR..IIIIII…NNNNN…..GGGGGG!!!!…… en in een vloeiende roeihaalbeweging werd er gediept en was de wekker uitgeschakeld. Het was zondag kwart voor zes, de dag van de RIJM, alleen schoot op dat moment me een ander rijm binnen. Een uur later was het voor onze ploeg verzamelen in Dieren bij restaurant de Luchte (die het ook al te vroeg vond om open te zijn) om vervolgens met één auto verder te rijden naar VADA in Wageningen. 
De verschillende ploegen druppelden daar binnen en na een warm welkom met koffie en thee werden we voor vertrek nog even toegesproken voor de laatste mededelingen over de tocht. De wherry’s en C2’n zouden als eerst te water gaan en daarna de C4’n. De boten moesten over een steile traphelling van zo’n 20 treden te water worden gelaten. Op volgorde van nummer en aanwijzingen van de vlotcommissaris was iedereen vlot op het water, even stellen en gaan met die ……… boot en werden we uitgezwaaid door de andere ploegleden.
De stroom was het eerste stuk naar Arnhem tegen, maar die was gelukkig zeer gering. Na nog geen kilometer en gingen de eerste kledingstukken al uit en in een lang lint roeiden we naar de sluis bij Driel. Hier moesten we op elkaar wachten om gezamenlijk door de sluis te gaan. Een vrachtschip kwam ons achterop en die mocht als eerste de sluis in. “Ding … dong” klonk het uit de luidsprekers bij de sluis, dit als vooraankondiging van een 
mededeling. “Willen alle kano’s de ruimte voor de sluis vrijhouden en niet invaren”. Nu was er één kano met ons meegegaan, dus er ontstond al meteen verwarring en he’…wat…, wie…kano’s????. Oh..ze bedoelde vast onze groep roeiers ?!! Nadat het vrachtschip geschut was en de bemanning van onze RIB volgboot ons “in de stijl van de sluiswachter” toesprak werden ook wij geschut. Nadat in de sluis het water een kleine 50 cm omhoog was gegaan, gingen de sluisdeuren open en stond iedereen weer in de startblokken, aangemoedigd door de verschillende walploegen bij de sluis. Nu was er geen belemmering meer en konden we in principe in een keer door naar Zutphen. Go,go,…go.
De rivier was het hele stuk tot Arnhem breed en mooi met veel kribben, mooie strandjes, oude steenfabrieken (waarvan sommige nog steeds in gebruik), woonarken en fraaie huizen. In dit traject was nog een wisselplek bij camping Oosterbeek mogelijk, maar onze 
ploeg zou doorroeien naar Jason in Arnhem. De kilometeraanduidingen langs de rivier en de soms passerende en inhalende boten gaven inspiratie om even van tempo te wisselen en hen ook aan te moedigen. Tussen de Nelson Mandela brug en John Frost brug fietsten een groepje wielrenners over de kade in dezelfde richting als waarin wij voeren. “Tandje erbij” riep ik hun toe, echter zij bleven even hard fietsen, maar onze boot ging ineens sneller. Met een sierlijke bocht meerden we af bij Jason en na een snelle wissel was het even genieten van het mooie uitzicht vanaf hun terras en konden we de andere ploegen zien roeien.
De gezamenlijke lunch was gepland bij de scouting Giesbeek in Rhederlaag. Wij gingen hier met de auto naar toe, maar een tussenstop bij een bekende ijscoboer in Lathum zou ook nog kunnen. Bij desbetreffende afslag werd gekozen om door te rijden naar het pontje van Rheden om de roeiers nog even aan te moedigen onder het genot van een lekkere bol en drankje. De bekende zwart gele of geel zwarte roeiploeg kwam weer als eerste voorbij. Na enige tijd kwam een Duits pleziervaartuig met redelijke vaart stroomafwaarts varen en toen deze voor ons was zagen we onze enige en echte kanoër op de hekgolf meevaren, super gaaf !!.. voor hem en voor ons om te zien.
Op het strandje en grasveld bij Rhederlaag was voldoende ruimte voor alle boten en bemanning en genoot iedereen van zijn lunch. Ook de bij Arnhem aangesloten boot van Rijkswaterstaat ging hier voor anker. Na ongeveer een uur begon menigeen al onrustig te worden en stapten de eerste ploegen alweer in de boot op naar de volgende wisselplek. 
Voor onze ploeg was dat de scouting in Dieren. Heerlijk stroomafwaarts roeiden we richting Dieren en genoten van het uitzicht. Voorbij Doesburg begon de wind aan te wakkeren en was het af en toe in de wind op. Door de loop van de rivier en de bebouwing van Dieren lagen we bij de scouting weer redelijk uit de wind. Hier was het even op elkaar wachten bij het wisselen en met hulp van de walploegen verliep ook dat vlot. “Ik heb de autosleutel” werd er ineens geroepen. “Jij ook?”. “Nee, heb je ze allebei? ”. Gelukkig was de andere ploeg nog vlakbij en kon onze autosleutel via een bijboot nog op tijd worden overhandigd.
In Zutphen aangekomen was de wind nog verder aangewakkerd en zagen we de boten één voor één binnenkomen. De vlotcommissaris hier verwees de boten naar het strandje op de eigen boten na. Iedereen was drukdoende met het schoonmaken en opbergen van de boten. Nadat alles was opgeruimd werden we hartelijk ontvangen met een lekker drankje, kreeg iedereen zijn eerste prijs in zijn eigen klasse en genoot eenieder van de heerlijke maaltijd. Weer een heerlijk dag gehad met z’n allen.
Thanks!!..….geeuw,geeuw….Zzzz….Zzzz. (en maar geen wekker gezet).
Daan Moes
Kijk hier voor foto's