RIJM 2015

Denkend aan de RIJM zie ik een brede rivier traag door het landschap gaan

zo breed en traag dat wij IJsselroeiers haar zelfs denken stil te staan,

een lange rij ondenkbaar iele boten wier bladen ritmisch door het water slaan

En in de geweldige sluis gevangen, de stijgende spanning van een overvolle blaas

dan in hoog tempo, uit nog hogere nood geboren, tot aan de camping, in een waas

dan weer te water en steeds slechter halend, door vermoeidheid de ijver bekoeld

wordt de pijn van het zitvlees tot diep in het stuitje nog weken gevoeld.

Voorbereidingen

Eind 2014 spreken Marja en Marjo definitief af dat ze de RIJM willen roeien. En dus op zoek naar medeploeggenoten. Marie José heeft, evenals Marja, de RIJM 2014 meegedaan en wil nog wel een keer. Even een wat spannend  momentje als Marja misschien niet eens aanwezig blijkt te zijn op 14 juni ... Komt toch nog goed. Verrassend snel zijn er voldoende RIJM-nieuwkomers die er helemaal voor in zijn en we bouwen onze roeiactiviteiten uit zodra dat kan. Er is voldoende YG aan boord, de ploeg compleet en we schrijven ons als eerste Isala-team in met de Flamingo.

Zoals het spreekwoord luidt zullen de eersten veelal de laatsten zijn. Onze boot kan last minute helaas niet worden ingezet dus hebben we de 'keuze' de laatst beschikbare C4 te nemen, de Zwaan. Haar voorkomen doet haar naam geen eer aan. Ze roeit zwaar, als je minder dan maat 44 hebt zijn de riempjes van voetenboorden niet te gebruiken en de boot heeft geen riemen met big blades. Gelukkig heeft Douwe zich ingezet om de Zwaan wat "op-te-pimpen" met als resultaat dat we met nieuwe riempjes, de big blades van de Flamingo, een nieuwe afstelling en shining slidings goed kunnen meekomen.

Vrijdagmiddag dragen we nog ons steentje bij om een grauwe botenloods om te toveren tot een mooie feestzaal. Op zaterdag zijn er weer afgevaardigden van ons team aanwezig voor het af- en opriggeren van de boten. Enigzins verbaasd zijn we wel als in Wageningen blijkt dat een aantal essentiële onderdelen (riggers) van een van de boten niet mee is gekomen. Maar gelukkig rijden er zondagochtend heel wat Isalanen naar Vada.

Uitvoering

Zondagochtend heel vroeg op en om 6.30 uur vertrek vanaf het botenhuis.

Vijf personen in een daarvoor ietwat te kleine auto van Marie-José naar Wageningen. Alex brengt zijn ruimere auto in met iets meer ruimte en minder mensen. Dat doen we volgend jaar anders...

Voor de meesten van ons is alles nieuw. Zeker bij de minder ervaren roeiers  begint het wel te kriebelen. Kan ik wel zo lang achter elkaar roeien? Voor de minder ervaren stuur: verdwaal ik niet onderweg? Gezellige drukte, overal bootjes en roeiers en een zeer imposante botenhelling bij VADA. Verbazingwekkend genoeg ligt iedereen die daar moet zijn na verloop van tijd toch met alle spullen in de boot op het water, de meesten uitgezwaaid door hun duo ploeggenoten. Na enige tijd roeit ploeg Marja de sluis in, opgewacht door walploeg Marjo.

De eerste Rijnkilometers zitten erop. Ook hier weer verrassing voor de 'jonkies'. Die Rijn is veel minder imposant dan verwacht, en de stroming stelt ook al niets voor ... 

Het sluizencomplex is voor een aantal roeiers, ook in ons bootje, toch wel spannend. De tocht wordt hervat, wordt ook tijd want dat gehang in zo'n boot in afwachting van hogere of lagere waterstanden is ook niet alles.

Na dapper doorroeien de eerste stop bij Jason in Arnhem waar de walploeg bijna niet kan wachten om nou eindelijk ook eens in die boot te mogen. De Zwaan wordt gaarne overhandigd. Sommige roeiers hebben een houten kont, vrijwel iedereen  heeft behoefte aan toiletten, koffie, en lopen.

Het tweede traject levert ploeg Marja koffie en appeltaart op en stuurt Nico ploeg Marjo vanaf de Nederrijn de IJssel op. Terwijl de rivier hier toch wel smalletjes wordt, willen tegelijkertijd de nodige beroepsvaarders en plezierjachtjes hier ook van a naar b. Nico vindt dit het mooiste stuk. Hij vertelt wat wetenswaardigheden over het gebied en vol enthousiasme roeien we de afslag Rhederlaag voorbij. Gered door de drie gratiën die op de punt staan: "Je bent er al, je bent er al!" keren we om, richting lunch. Een uitgestrekt strand met gelegenheid tot uitgebreide picknick.

Ploeg Marja hoost de boot een beetje leeg (sorry mensen) en maakt zich op voor het traject tot bij de scouting Dieren. Nu wordt dat korte traject volledig goedgemaakt door de vrijwel onmogelijke aanlegsteiger. De scouts hangen die middag met cola en chips op het dak van hun botenhuis te genieten van het gestuntel van de roeiers.

Tot onze verrassing valt er niemand in het water of uit de boot. Met vereende krachten houden we de Zwaan vrij van de woeste aanlegsteiger.

Het laatste traject is roeitechnisch nog steeds geen issue. Wel slaat de verveling toe. Wanneer we aan bakboordzijde kijken zien we hetzelfde groen als aan stuurboordzijde, met hoge beschoeiing. Raai na raai. Ter afleiding wordt een lied ingezet. Dat slaat aan! We gaan er helemaal in op en passeren luid zingend een C4, een wherry, later nog één en wat publiek op de wal. Achteraf blijkt op de tracker dat ons roeitempo daarmee wat afzakte maar het mag de pret niet drukken. Raymond overweegt de ROC te benaderen om een zangcertificaat in te stellen voor volgend jaar.

Inmiddels hangen over de muur bij de IJsselkade de 'al klaar- roeiers'. Dit ter aanmoediging en dat gaat heel prima  met een glas in de hand. Ze spoeden zich terug 

en staan helemaal klaar om boot en duoploeg veilig binnen de poorten van Isala te krijgen. Een drankje, bijpraten, gezamenlijke maaltijd, heuse medailles. Het is helemaal af. We zijn erg tevreden. En volgend jaar natuurlijk weer!

Eindevaluatie

Goed te roeien, ook als je nog niet zoveel roeikilometers hebt. Uithoudingsvermogen en redelijke techniek spelen wel een rol. Het weer is vermoedelijk een bepalende factor. Dit jaar: goede temperatuur, weinig wind, rustig water, droog.

Een mooie dag, prima georganiseerd, complimenten aan iedereen die zich daarvoor heeft ingezet!

Team Flamingo: Marja, Marie José, Kees, Chris, Wibo /  Marja, Nico, Marica, Alex, Raymond

Bekijk hier meer foto's.