Donderdag 16 augustus ontvingen wij 24 midweekroeiers van de roeiverenigingen De Hunze, ARC, Daventria, De Alkmaarse, Rijnland, De Laak, Hemus en Aeneas. Zij werden op woensdag 15 augustus voorafgegaan door 12 roeiers van RV Naarden, die voor het zelfde programma kwamen. Dit was in feite een tegenbezoek, omdat wij daar op 9 mei al een Rondje Naardermeer hadden geroeid en heel gastvrij waren ontvangen.
De roeiers op 16 augustus kwamen allen af op de Landelijke Midweek Roeidag van de KNRB, die dit jaar als lustrumactiviteit van het 100-jarige Isala door ons werd georganiseerd. Roeiers uit het hele land konden zo kennismaken met Isala, onze IJssel en het IJssellandschap. Kortom we waren een gastvrij en open botenhuis.
Met een verhaal over de achtergronden van de IJssel en het bijzondere van het rivierroeien op de IJssel werd iedereen welkom geheten, onze “Keulse stromen” hebben nu landelijke bekendheid gekregen, alsmede de kwaliteit van de Zutphense krentenmik. Dank ook aan onze Isala-vrijwilligers die gedurende het palaver boven zorgden dat de Flamingo, de Zeemeeuw en de Zwaan roeiklaar langs het vlot kwamen te liggen.
De formule van afwisselend fietsen en roeien hadden wij vorig jaar opgepikt bij de Asser Roei Club (ARC), waar sprake is van een, naar hun zeggen, saai Noord-Willemskanaal en prachtige fietspaden, beide uitkomend bij het Paterswoldsemeer. Deze beproefde combinatie hebben wij vervolgens in ons gebied uitgewerkt in een “monumentale” fietsroute en een zeer bijzondere roeiroute vol afwisseling. Deze begon met een bezoek aan de Vispoorthaven, vervolgens stroomafwaarts een “uitstapje” op een stil IJsselstrandje en ten slotte de gemeenschappelijke lunch, tussen de kribben van Wilp, samen met de nog hijgende fietsers die er in geslaagd waren om met het fietsveer bijna gelijktijdig met de roeiers aan te landen, hun fietsen in het kort gemaaide gras van de uiterwaarde “te parkeren” en tussen de meegebrachte Isala picknickmanden plaats te nemen op het strandje. Het was te danken aan het kordate optreden van de kapitein van de fietsveerboot Dommerholt dat we als grote fietsgroep in een keer mee konden de IJssel over, van Gorssel naar Wilp. De andere voet- en fietspassagiers moesten voor ons behoorlijk “indikken” en ook op het voordek plaatsnemen. Anders hadden we zeker een half uur moeten wachten op het volgende bootje. Het vooraf inkopen van een tweetal 10-rittenkaarten en het betrekken van de kapitein bij onze roei- en fietsplannen heeft achteraf goed gewerkt!
Gelukkig was het relatief laag water zodat er voldoende ruimte was voor zowel de drie boten als voor de grote groep, om onder de stralende zon zowel de fietservaringen als de roeiervaringen uit te wisselen. Sommigen gingen snel op zoek naar een goede fiets om in het nabij gelegen Restaurant De Kribbe even “de handen te wassen”.
Het bleek al snel dat het juist ook het fietsgedeelte was geweest dat velen naar Isala had getrokken. Aan de andere kant heb ik zelf ervaren wat een goed team Isala in huis heeft om een route uit te stippelen: langs “monumenten” waarvoor iedereen wel een stukje wil omrijden. Willem Drok, groot gebiedsdeskundige, liet ons 's ochtends allemaal omrijden tot voor het openstaande hek van Huis de Voorst, waar hij ons attendeerde op de prachtige zichtlijnen van het landgoed, en de periode waarin het gebouwd werd als kleine kopie van Paleis het Loo door Arnold Joost van Keppel (1670-1718), graaf van Albermarle. Dit alles met financiële ondersteuning van Koning Stadhouder Willem III. Ten slotte wees hij ons op de vergulde Oranjeboompjes bovenop het gerestaureerde hekwerk. De huidige functie als trouwlocatie was voor sommigen ook belangrijk om te weten.
We fietsen
langs het sluiscomplex te Eefde (waar zat de gebroken ketting?) en een stukje Twenthekanaal, en sloegen vervolgens af richting Gorssel. Vlakbij de kartbaan parkeerden wij voorzichtig onze fietsen, om lopend de Gorsselse heide te verkennen die juist in prachtige paarse bloei stond. Op deze voormalige schietbaan van het Ministerie van Defensie wist Willem weer boeiend te vertellen over de achtergronden en de kenmerken van een natte heide, liet hij ons ruiken aan geurende plantjes, maar ook de huidige beheerstructuur en het onderhoud werden besproken. Toen iedereen een geplukte blauwe gentiaan nader mocht bekijken, wist ik het: wat een unieke dag beleven we hier als sportief fietsende roeiers!
De fietsroute werd vervolgd tot de bekende uitspanning De Zessprong, vanwaar wij “de handwijzer” volgden naar Gorssel, langs het oude stadhuis van Gorssel, dat binnenkort museum wordt, weer terug langs de Roskam, de drukke weg naar Deventer over, naar onze eigen koffiestop bij de korenmolen Geertruida Cornelia. Daar stond de koffie met eigengemaakte koek al op ons te wachten. Op de vraag of er nog echt gemalen werd antwoordde de molenaar, wijzend op het land van zijn buurvrouw: "Ik vermaal alleen het graan van de buurvrouw tot voer voor de dieren." Na de koffiestop werd de laatste etappe ingezet om op tijd bij het fietsveer te arriveren. We zagen in de verte tot onze grote opluchting al snel de opvallende kleuren van een aantal roeiers, die ons in de uiterwaarden wilden verwelkomen.
Het middagprogramma begon met de nieuwe botenindeling die al ‘s morgens was uitgereikt. Voor het stroomopwaarts roeien hadden we vooral de mannen ingedeeld, die ofschoon in de minderheid, toch hun mannetje stonden in een groep waarbinnen de leeftijden varieerden van rond de veertig tot boven de zeventig. De meesten waren ervaren roeiers.
Trude Vis was samen met Nienke de gebiedsdeskundige van de middagfietstocht die ons als eerste etappe voerde naar een wat verscholen boerderijwinkel met heerlijke grote kersen en pruimen, die we graag willen opeten op de banken met zicht op de IJssel, vlakbij het oorlogsmonument voor de Canadezen en dan kijken of de roeiers er al aankwamen …. Wat hebben we ons vergist, toen we aankwamen waren de roeiers al bijna voorbij, of wij stonden te lang in de winkel en fietsten te langzaam of de roeiers waren veel sneller dan wij dachten. We hebben wel mooie foto’s kunnen maken.
Na een toelichting op de kasteelruïne van Nijenbeek door Nienke en Trude, die vertelden er vroeger met hun kinderen binnen te zijn geweest, zetten we koers naar de Voorster Klei, in een lange sliert over de IJsseldijk naar het Baron van der Felzgemaal. Na de stop bleven we zo dicht als mogelijk was bij de IJsseldijk, en passeerden ten slotte op de IJsseldijk het monument van de witte wasserij met zaagtand-dak. Ofschoon de laatste loodjes van een fietstocht ook het zwaarst wegen, bereikten we via de IJsselbrug allemaal nog steeds in goede conditie rond vier uur ons botenhuis.
Nadat we ons daar wat verfrist hadden, dienden zich, al na een vijftal minuten, onze Flamingo, Zeemeeuw en Zwaan aan. Met vereende krachten werden de boten op de wagens gezet, schoongemaakt en weggezet in het botenhuis.
Na afloop en in aanwezigheid van onze voorzitter Kees Jan bleek al snel dat iedereen een unieke en fantastische dag had gehad, ook door het weer, met veel fiets- en roeiplezier in een rivierenlandschap dat tot het mooiste van Nederland wordt gerekend.
Ter herinnering aan deze unieke Landelijke Midweek toerroeidag kregen de deelnemende roeiverenigingen vanuit het 100-jarige Isala als lustrum-aquavit een flesje ”IJsselwater” aangeboden, niet voor de drankkast maar voor de prijzenkast van hun vereniging.
Met een zelfgemaakte stevige maaltijdsoep werd de dag besloten, zodat men niet hongerig de voor de meesten toch lange thuisreis hoefde aan te vangen.
Tot slot grote dank voor onze Isala stuur- en gastvrouwen Joke, Maatje en Hennie die de stuurtouwtjes op de IJssel goed in de hand hielden, heen en weer !
Pieter Arkesteijn