Een historische toertocht in de omgeving van Woerden.
In de 21ste eeuw en wel op 10 mei 2017 gingen vier Isalanen (Maatje, Pieter, Ton en ondergetekende) in een moderne postkoets met gezwinde draf en Ton als koetsier naar RV de Krom.
Ook hier werden we weer hartelijk welkom geheten en was de wherry al gereed gemaakt voor onze beurtveer. Na lekkere koffie met appelgebak en de nuttige slip en slipper tips vertrokken we de Oude Rijn op richting een eerste historische plek, de Goejanverwelle sluis (waar Wilhelmina in 1787 door Patriotten werd aangehouden).
Bij Nieuwerbrug sloegen we linksaf de dubbele Wiericke in. De zon liet zich steeds vaker en langer zien tot genoegen van iedereen. In de verte diende de eerste hindernis op – een lage spoorbrug – en zonder dollen, de dollen konden net onder de brug door en we waren blij dat we hiervoor getipt waren, dus we gingen helemaal plat.
Hier midden in het groene hart hoorden we weer de vele weide volgens als de grutto, polifinario, roepie roepie en kluut. Helaas nog geen blauw reiger gezien of gehoord.
In Driebruggen kwamen we slechts één brug tegen en “een hoog huis” uit 1620 ! De zon liet zich nu de hele tijd zien en het was genieten zo in het voorjaar. Bij Hogebrug was de laagste brug en de slippers schoten bijna uit je slof als je ze niet onder dol hoogte had gehouden en zo voeren we de lange weidsche Boezem in. Heerlijk, heerlijk zou Toon Hermans denk ik zeggen, maar dat zeiden de stuurlieden en: hoe gaat het …. zullen we wisselen? Nee hoor gaat prima. We voeren door en kwamen toen bij Hekendorp. Daar liepen we na een vaste brug zo de Goejanverwelle sluis in. En nu ? Even verder was een bord met gebruiksaanwijzingen en met een druk op de knop ging achter de vaste brug de sluis dicht. Na enkele minuten wachten kwam het water aan de andere kant van de sluis in beweging en stegen we ongeveer een halve meter. Nu ging aan die kant van de sluis de deuren open en stond een plezierjacht ons op te wachten om erin te varen, maar we mochten na overleg er gelukkig toch eerste uit. Op zijn vraag of je hierin kon varen, adviseerden we de kaptein dat maar niet te doen daar de vaste brug zijn plezierjacht dan in een cabrio uitvoering zou veranderen.
Na de sluis gingen we linksaf de Hollandse IJssel op richting Oudewater met aan de ene zijde van ons provincie Utrecht en aan de andere zijde Zuid-Holland. Nu werd het tijd voor een wissel en lunchpauze en na het passeren van een vervallen boot – op de kant getild door een vervallen kraan- vonden we een mooie plek om te lunchen aan het jaagpad met gelukkig veel bomen langs de oever. Na een uitgebreide lunch trokken we weer verder. Nog maar net op weg of er diende zich al weer een mooie plek aan om te lunchen (boerderijcamping de Mulderije). Maar onthouden voor een volgende keer.
In de verte zagen we al Oudewater al liggen. Daar voor de tweede brug voeren we linksaf naar het centrum. Vlak voor de visbrug meerden we af om op zoek te gaan naar t Backertje, maar kwamen- net zoals vroeger vaak gebeurde- in de Kroeg aan, ook een goed alternatief. Er was een gezellige markt en dan is het genieten zo op een terrasje. De heksenwaag was niet voor ons bestemd, we hadden ons al vooraf gewogen en hadden genoeg diepgang om onder de bruggen door te varen. Op de markt was ook een kaasboer en die deed goede zaken bleek later.
We voeren verder door het centrum en na enkele bruggen zagen we de volgende sluis. Ah, gauw op zoek naar de bedieningsknop en ja hoor na bediening schoof een grote hydraulische cilinder aan de sluisdeur naar beneden en hoorden we het water in de sluis stromen. Na verloop van tijd schoof de cilinder weer in en was het wachten….. moeten we nog een keer drukken? Is hij stuk? Liggen we voor de bewegingssensor? En toen …klik en ging de sluisdeur open. Ook hier was weer een vaste brug binnen het sluisgedeelte en na deze brug zagen we weer een bedieningsknop. De deuren achter ons sloten weer en lagen we met de boot aan het Amsterdamseveer! Nu gingen we een halve meter naar beneden en na het openen van de sluis voeren we Oudewater uit.
Met aan weerszijden knotwilgen slingert een prachtig water zich naar Linschoten. Weer zo’n mooi stukje Nederland. Het was inmiddels borreltijd geworden en kaas uit het vuistje nam gretig aftrek bij alle maatjes van Maatje. Met regelmatige foto- en kaasmomentjes stopten we toen bij Huis te Linschoten, alwaar we net een paar dagen te vroeg aankwamen voor de concerten daar op 12,13 en 14 mei. Via Linschoten en de singel in Woerden kwamen we op de Oude Rijn en na acht uur op het water te zijn geweest kwamen we bij RV de Krom aan en waar we weer werden opgewacht. Na het opruimen en bedanken reikte Pieter de Grutto uit en bracht onze koetsier de geeuwende passagiers weer veilig naar Zutphen.
Alle m(M)aatjes bedankt voor deze mooie, gezellige en historische tocht.
Daan Moes