Wat er aan vooraf ging…..
We zouden met 10 personen deelnemen, in twee C4’en te lenen van Willem III, maar Hans, Marian en Peggy werden helaas ziek vlak voor deze tocht. Dus zeven personen over: Mariëlle, Carla, Marie-José, Liesbeth, Frans, Jacques en Jan. Geprobeerd er drie vrouw/man/mens bij te krijgen is niet gelukt. Pieter heeft toen alsnog twee wherry’s van Willem III geregeld voor deze zeven mensen. Dat lukte, vooral omdat het totaalaantal deelnemers aan deze tocht wat tegenviel en daardoor Willem III deze boten beschikbaar had voor ons. Wherry’s zijn namelijk gewilde boten bij toertochten.
Ondergetekende kwam om ca. 15.40 aan scheuren bij Isala (afspraak: 15.30), zijn mobiele telefoon en 10 lichtjes op het aanrecht achterlatend. Benevens de klaargelegde droge kleren (waarover later).
Gelukkig wel met een auto, zodat we (Frans en Jan met resp. 3 en 2 passagiers) riant naar Amsterdam konden rijden. Dat ging heel vlot, zodat we om 17.30 bij Willem III aankwamen.
Bij Willem III….
In een achterafzaaltje - de grote kantine werd gebruikt voor een feest - kregen we koffie.
Tijdens de koffie kregen we een briefing over de tocht en het botengebruik, waarbij de namen van de ons toegewezen boten voortdurend wisselden. Het werden uiteindelijk de Fryslân en de Kostverloren. Lampje voor en lampje achter, varen maar. Het regende zachtjes.…. Carla, Frans en Marie-José in de Fryslân en Mariëlle, Liesbeth, Jacques en Jan in de Kostverloren.
Wetwetwet…..
Het regende… De tocht voerde over de Amstel tot net voorbij het Amstelhotel. Langs Artis (Entrepotdokzijde) en langs NEMO terug naar de Amstel. Het regende….Vervolgens de Herengracht op, via de Leliegracht naar de Keizersgracht. Het regende nog steeds….. We zijn ca. 60 bruggen gepasseerd (dit keer niet geteld) waarbij stuurvrouwe Liesbeth de roeiers graag liet slippen, ook als dat niet strikt noodzakelijk was. Sturen/roeien: we hebben we maar één keer gewisseld omdat de boot - los van het slippen - nogal ‘slippery’ was vanwege de regen.
Gelukkig werd het donker, zodat de tocht zijn naam eer kon aandoen. Vooral de lampjes rond de bruggen gaven de grachten een feeëriek aanblik. Om kwart voor negen legden we weer aan bij Willem III. Het regende nog steeds…. gelukkig heeft Willem II hete douches. Dat doet het vooral goed als je doorweekt bent. Ondergetekende kon een shirt van Jacques lenen (Jacques bedankt) bij ontstentenis van droge kleren. Als het er maar enigszins vanaf kan, dan lijkt me douches toch wel érg fijn in het nieuwe botenhuis.
Soepmaaltijd?.....
Terug naar het achterafzaaltje. Hoewel roeiers het onder alle omstandigheden gezellig weten te maken, viel het beloofde soepbuffet nogal tegen: er was geen soep en ook de ‘side dish‘ was nogal mager. Vaak moeten we het (veel te veel) meegenomen proviand mee terug nemen naar huis, nu kwamen die broodjes, druiven, noten, hartige taart, etc., etc. heel goed uit (iedereen bedankt!)
Terug naar huis…
Met de autokachel op loeiend zijn we terug naar Zutphen gereden. Ging net zo vlot als de heenreis.
Ik denk dat we de natste tocht ooit hebben gemaakt!
Jan de Wit