Zondag negen december tweeduizend achttien. Het is iets voor half zeven en de wekker gaat. Hé het is toch zondag? Wekker vergeten? Buiten regent het hard ik wil me om draaien. Naast me zegt iemand jij wou toch roeien vandaag. Ik denk ja dat wou ik wel, maar wil ik het nu ook? Maar na een goed en gezellig ontbijt met de gordijnen dicht, terwijl de regen tegen de ramen slaat, komt er al een klein beetje zin tevoorschijn. Ik zoek mijn regenpak en doe hem in mijn waterdichte rugzak, paar boterhammen er bij in, waar zijn mijn ISALA roeikleren? Die er ook bij in. Ik ben er klaar voor. Vandaag is de Koning Wintertocht 2018.
In de auto rijdend door de stromende regen langs weilanden die blank staan richting de collega's. Onderweg denk ik "Dit is wel goed voor de waterstand in de IJssel". Bij het verzamelpunt stappen we in en gaan we via de A1 richting Amsterdam. Bij Deventer zien we even iets dat lijkt op een opklaring. Niemand wil er iets over zeggen, bang dat dit ongeluk brengt, toch hebben we het er later even over, wanneer we een volgende enorme regenbui in rijden. We vragen ons even af waarom het zo rustig op de weg is. Maar van de achterbank komt de vraag wie zou er om negen uur op zondag met dit weer zijn bed uitgaan?
Gezellig kletsend komen we steeds dichter bij de roeivereniging de Amstel. We vinden een parkeerplaats en wandelen naar het botenhuis. Het is even droog, dat is een goed voorteken. In het botenhuis is het al gezellig druk, we worden welkom geheten en krijgen uitleg over de tocht en het regent weer. Maar we weten van de buienradar dat het na half elf droog is. We wachten nog even naast de boot en laten anderen voor gaan het water op.
Bijna als laatste gaan we met de Gaasp het water op. Het is de nieuwste wherry van de vereniging, een prima kunststof boot. Het is droog en heel stiekem komt even de zon door een sluierwolk heen. De Gaasp is een fijne boot en we gaan een andere wherry voorbij. Het is natuurlijk geen wedstrijd, maar ja, als je een andere Isala boot voorbij kan, dan doe je dat natuurlijk wel. We riepen nog "dit was light paddle".
We draaien de Amstel op, vlak achter een roeisloep langs aan de stuurboord wal komen we tussen twee andere roeiboten, waarvan er ook een Gaasp heet. We gaan de drukke Amstel af langs de hortus botanicus en we zitten even echt vol in de zon. Dan horen we iets dat als het luchtalarm klinkt. We draaien de bocht in en komen in een file van roeiboten terecht. Ondertussen blijft het aanzwellende hoge sirene geluid doorgaan en het lijkt vanuit de dierentuin Artis te komen, dat moeten wel apen zijn. We kijken in de dierentuin en zien de giraffen lopen en twee zebra’s. We krijgen wat lekkers overhandigd, waarbij ook warme oliebollen. We zoeken snel een aanleg plekje. We willen natuurlijk niet dat de oliebollen koud worden. We eten de oliebollen en helpen een Vlaamse roeiboot om aan te leggen, zodat ook zij de oliebollen nog warm kunnen op eten. We eten nog wat elite haver en roeien verder. De wind zwelt aan maar de zon schijnt volop. Onder de bruggen door geeft dit een heel mooi plaatje, de zon weerspiegelt in het water met silhouetten van de brug en mensen op een goud zilveren ondergrond.
Op de Keizersgracht natuurlijk naar het huis van de familie De Geer gekeken, leuk zijn de hoofden op de gevel. Wanneer je als kind in Finspång Zweden hebt gewoond dan ken je de Familie De Geer en hun geschiedenis. Verderop staat iemand van de roeivereniging de Amstel die aangeeft welke brug we onderdoor moeten, fijne service, hier zouden we vast verkeerd zijn gegaan. Op een mooi vlot voor waterfietsen, die gelukkig allemaal op de kant liggen, wisselen we. Sturen worden roeiers, roeiers worden sturen. Even van warme kleding wisselen. Eerste actie van de nieuwe sturen is om een koffie-stop te organiseren. Snel hebben we een plek gevonden, uitstappen vraagt wat lenigheid. Tijdens de koffie fantaseren we over hoe we weer in de boot gaan komen. Weer terug naar de boot blijkt het ondertussen geregend te hebben (perfecte timing). Instappen blijkt niet zo moeilijk en we roeien lekker verder.
Genietend van de zon roeien we terug de Amstel op, de bui die we net gemist hebben, drijft nog weg naar het oosten en laat een mooie regenboog zien. Door de sluizen en even opletten dat we op tijd afslaan, terug naar de vereniging. We leggen de boot terug op zijn plaats en gaan naar boven waar we roggebrood spek en kaas krijgen en heerlijke erwtensoep.
Tijdens de achteraf palaver wordt uitgelegd dat het voedsel van de vorig jaar afgelaste koning Wintertocht aan een bejaardentehuis is gegeven, een mooi gebaar. Pieter overhandigt het winterkoninkje en daarmee zijn de officiële handelingen afgesloten. We tafelen nog wat na en gaan naar de auto. Op de terugweg is het wat stiller, de kachel nog iets warmer en we zitten een beetje rozig naar buiten te kijken. Snel zijn we weer thuis het is ondertussen helder winter weer geworden. Een mooi eind aan een mooie koning Wintertocht.
Martijn Imming
Team: De Drecht: Swanet Riphagen, Joke Duyts, Maarten Boer en Jan de Wit
Om 9.30 bij Isala gearriveerd. We kwamen met drie auto’s aangereden, waarvan er twee naar Amsterdam zouden gaan rijden. Harde regen, dus met parapluie van de ene auto naar de andere auto rennen om na te gaan a) of iedereen er was en b) welke auto zou rijden. Het werden de auto’s van Marie José en van ondergetekende (Jan).
Na een vlotte reis naar Amsterdam met mooie luchten, wisselende regenbuien en zon werden we zoals altijd hartelijk ontvangen door de toercommissie van RV de Amstel. Eerst koffie, en dan onze boot bekijken: De Drecht, een overnaadse wherry, ik denk van voor de tweede wereldoorlog. We kregen een blauwe mof die in een muts omgetoverd kon worden. Zie daarvoor de foto’s. Vooral bij Pieter stond die muts reuze charmant. 
Swanet en Jan begonnen met roeien, Maarten en Joke met sturen. Op naar de Amstel, na de magere brug, langs de Hermitage naar Artis. Ongeveer om het half uur wisselen , wat o.h.a. vlot ging. De wind was wel hard, waardoor het soms moeilijk was om koers te houden, vooral bij het ‘aanvaren’ van bruggen.
Achter Artis troffen we een ‘Koek en Zopie’ waar we een voedselpakket kregen toegeworpen door zorgzame dames van RV De Amstel. Inhoud lekkere oliebollen !! mandarijntjes en ander lekkers.
Intussen hadden we meer last van de (laagstaande) zon dan van de regen. De hele tocht is het vrijwel droog gebleven. Pieter had tevoren allerlei wederwaardigheden opgeschreven over de panden die we passeerden. Helaas konden wij die panden niet meer terugvinden, laat staan dat we de wederwaardigheden konden debiteren.
Na Artis roeiden we terug naar de Amstel, staken de Amstel over om onze tocht te vervolgen via de Keizersgracht.
We genoten trouwens wel van de grachtenpanden, opvallende hoeveel beter die er uit zien dan toen ik in Amsterdam woonde (1963-1970). We kwamen ook nog langs mij oude school, het Gereformeerd Gymnasium, Keizersgracht 418-424 zie :
Daar bleef ik in de vierde klas zitten, met een drie voor Grieks, een vier voor Latijn en een vijf voor Frans. Gelukkig was er de HBS-escape voor bèta’s.
Via de Leliegracht vervolgens naar de Prinsengracht, de terugtocht aanvaardend. Vooral stuurman Maarten had er lol in om ons hard te laten roeien, en ons vervolgens mijlen voor de brug te laten slippen, waardoor we het einde van de brug ternauwernood haalden. De Drecht roeide loodzwaar maar ‘zette’ wel lekker ‘door’. Overigens in opperbeste stemming, want het weer was beter dan we hadden durven hopen.
Via de Amstel terug naar RV De Amstel. Aanleggen, boot drogen (enigszins) en op een handig wagentje naar binnen rijden.
Intussen had de cateraar alles in gereedheid gebracht voor de erwtensoepmaaltijd. Wat een contrast met de lichtjestocht, in September bij Willem III (zie verslag daarover)! Lekkere soep en roggebrood met kaas en spek.
Prima verzorgd, twee muntjes voor twee drankjes, veel keuze in de drankjes. Dus aan de wijn, bier, etc. Warme chocomel was ook populair.
Na de soepmaaltijd heeft Pieter het bestuur van RV Amstel een schilderijtje van het winterkoninkje overhandigd, van de hand van onze onvolprezen Ton de Haas. Speciaal met een mooi lijstje (van de Action), zodat De Amstel het ook daadwerkelijk gaat ophangen in de grote zaal van de RV.
Kortom, het was een leuke roeitocht, voor herhaling vatbaar. Pieter, bedankt voor de organisatie!
Jan de Wit