Roeiend door Holland op z’n mooist…..op tweede Pinksterdag
Samen met een tiental andere roeiverenigingen deden wij afgelopen 2e Pinksterdag mee met de “Gastentoertocht” van RV Alphen door het Groene Hart van Holland.
Bij aankomst in Aarlanderveen, bij RV Alphen, stond de 12 boten al klaar op botenlorries en waren toebedeeld aan de gasten van deze klassieke toertocht die al meer dan twintig jaar wordt gehouden op “een mooie Pinksterdag”. Na een uitgebreide briefing gingen wij, voorzien van een grote routekaart, in twee wherries het Aarkanaal op: een kanaal dat in 1658 gereed gekomen is om turf te vervoeren uit dit grote veengebied naar Amsterdam. Na een paar kilometer westwaarts stuurden wij bakboord uit naar Zwammerdam, de Oude Rijn op, met ook nu en dan een verkoelend regenbuitje over ons heen. Net achter Zwammerdam was het sluisje waar met met een drietal roeiboten en met hulp van RV Alphen sluiswachters, tegelijk anderhalve meter zakten naar het kilometerslange meanderende riviertje de Meije, dat ons via een bijna ontelbaar aantal lage bruggetjes en met veel bochtenwerk naar de Nieuwkoopse Plassen zou brengen. Maar zo snel ging dat niet. Het waterniveau van de Meije is ongeveer twintig centimeter onder het maaiveld, dus we konden genieten van de bijna eindeloze groene vergezichten, met regelmatig rijen koeien die ons langs de waterkant bleven aanstaren. Maar geen toertocht zonder een verrassing; na de eerste kilometers en ook na een eerste verkenning van het grasland voor een kleine wandeling, hoorden we opeens een onheilspellend geluid: het boegbankje van de wherry de Damse Rijn kwam los van het rollend onderstel door een plotselinge scheur in het houten bankje, zo konden we niet verder….!
Na aangelegd te hebben en snel geconstateerd te hebben dat de schade niet door ons te repareren was, belden we het 06 nummer van het RV Alphen team, en na een kwartier al was de assistentie met een grote gereedschapskist ter plekke. Maar helaas, de enige oplossing bleek een geheel nieuw bankje. Na weer een kwartier werd het nieuwe bankje helemaal vanuit de RV Alphen botenloods door de toerleider gebracht. Op de tuintafel van een fraai huis aan de Meije werd het vervangende bankje pasklaar gemaakt en kregen wij ook nog koffie geserveerd door de gastvrije bewoners. Kortom, toch nog een beetje geluk bij ons ongeluk!
Maar het riviertje de Meije is ook onder de soms donkere Hollandse wolkenpartijen zeer de moeite waard. De buikspieren werden goed getraind met de vele “vallen” commando’s en als vast baken kwam de bekende Watertoren Piet Potlood of het Zoutvat in zicht, een 58 meter hoog Rijksmonument uit de dertiger jaren, dat ons bijna de hele middag bleef volgen, bij ons rondje over de Nieuwkoopse plassen aan toe. Maar na een hele ochtend roeien op, wat de koudste Pinksterdag sinds vele jaren is gaan heten, kwam bij ons toch de vraag op, of er misschien ook een “leuk en warm tentje” zou zijn aan dit leuke riviertje. De toerleiding had in de ochtend al medegedeeld dat in het enige tentje aan de Meije, “De Blauwe Meije”, de telefoon niet werd opgenomen.
Maar dit keer hadden we geluk, de Blauwe Meije was op deze koude Pinksterdag wel open, beschikte over een goed vlot en een warme houtkachel. We lieten ons het verse appelgebak zo uit de oven goed smaken, in deze oude molen met veel tekenkunst aan de muur. Inmiddels behoorden we vanwege onze reparatiestop bij de laatste twee boten. Samen met de Jason boot verlieten we de Blauwe Meije, voor de tweede helft van onze toertocht, die nog bijzonder spannend werd. Vele bruggen en een bijzondere “druk op de knop” sluis (scheiding natuur water en agrarisch water) verder, toen we vlak voor de oversteek van de Nieuwkoopse plassen hoorden van de Jason boot, dat hun kaart overboord was gewaaid en ook wij even de weg kwijt waren. Maar snel konden wij ons heroriënteren en vonden we de juiste doorsteek naar de grote Nieuwkoopse plassen, in een omgeving waar alles op elkaar lijkt…..maar de Watertoren bleek een vast baken…! Met een stevige wind op de kop en staken we de Noorder Plas over, alleen gevolgd door de Jason boot zonder kaart, de overige watersporters kozen er blijkbaar voor om op deze koude dag aan de wal te blijven.
Roeiend van de Noorderplas naar de Zuiderplas zijn de legakkers en petgaten nog duidelijk aanwezig: sporen van het massale slagturven (het baggeren naar turf) dat hier in de 15e , 16e en 17e eeuw plaatsvond en waardoor de Nieuwkoopse assen in feite zijn ontstaan, o.a. met export via turfschepen naar Middelburg en natuurlijk naar Amsterdam. Turf was toen het ‘bruine goud’ waar zeker Amsterdam niet zonder kon, als goedkope brandstof in de Gouden Eeuw. Na de Zuiderplas, met veel jachthavens en het dorp Nieuwkoop kwamen we, na het passeren van een rustieke brug (foto) en vier rode boeien in een rechte lijn verder, uit op een mooie vaart die ons bracht naar een “Overtoom”. Je hebt ervan gehoord, maar hier was het. RV Alphen stond ook hier klaar met een viertal vrijwilligers om ook de laatste twee boten, samen met de bemanning, over de weg te tillen naar de lager gelegen Aarlanderveense polder. De laatste etappe, het was inmiddels 17.30 uur, kon aanvangen, midden door het groene polderland. Het gras was net gemaaid met hier en daar voor de weidevogels gereserveerde gebieden waar niet gemaaid was. We zagen en hoorden grutto’s of kieviten, en aan de horizon de molenviergang( vier molens op een rij) van Aarlanderveen, nog de enige en werkende viergang in de wereld!
We roeiden langs de Aarlanderveense Wetering het laatste rechte stuk, naar de achterkant van de botenloods van de RV Alphen, nu in de laaggelegen polder, midden door het Groene Hart, met de bewoonde wereld op afstand. We gingen onze vermoeidheid ook voelen, voor de laatste keer een wissel, maar wat een bijzondere toertocht door een heel bijzonder natuurgebied, met de bewoonde wereld, met zijn wegen en huizen, op grote afstand. Toen we al roeiend de bekende BBQ lucht begonnen te ruiken, wisten we dat het eind van de tocht in zicht was en dat al de anderen al gearriveerd waren. Het waren ook hier weer de leden van de RV Alphen die ons snel uit de boot hielpen en de boot op een unieke botenlorrie de dijk opduwden, naar de ingang van de botenloods, naar de plek aan het Aarkanaal waar we in de ochtend vertrokken waren. De cirkel was rond, het zat er op. Enigszins vermoeid lieten wij ons de BBQ goed smaken en met onze bekende IJsvogeltegel als cadeau voor de toertochtcommissie mochten we namens alle deelnemers RV Alphen bedanken…Kortom een tocht ook voor de toerkalender 2017.
Pieter
Klik hier voor meer foto's.