Cottwich Almelo Regatta 2013
Veel trainen, goed slapen, pastamaaltijd, boterham met stroop, stroopwafels, snickers, sinaasappelsap, luisteren naar alle adviezen, wedstrijdbaan en regels bestuderen. Wat moet je allemaal doen om je goed voor te bereiden op een wedstrijd? Het is best spannend om in een skiff mee te doen aan een wedstrijd. Help! Waar is mijn stuur? En waar zijn mijn ploeggenoten?
Dit jaar maak ik mijn skiff-debuut op de Cottwich Almelo Regatta, op 15 september. Met tien Isala-leden en vijf boten rijden wij naar Almelo. De sfeer bij roeivereniging Amycus is heel relaxed. Een mooi ruim terrein en uit de boxen klinkt loungemuziek. De wedstrijd is verdeeld in twee blokken en ik moet starten in het eerste blok. Het is wel een geruststelling om te zien dat er veel fietsen mee worden genomen. Een beetje steun en aanmoediging langs de kant kan ik wel gebruiken. De stuurliedenvergadering loop ik mis, maar de informatie is simpel. 5 kilometer rechtdoor, oplopende ploegen mag je niet hinderen en probeer zo snel mogelijk over de finish te komen. De instructie van coach Frank is ook simpel. Netjes roeien en let op je techniek.
Bij het oproeien maak ik al kennis met het riet. Oeps. Gelukkig weet ik er weer uit te komen zonder om te slaan. Pfiew. Dat ging maar net goed. De wedstrijd gaat van start en het duurt even voordat ik de slag te pakken krijg. Langs de kant hoor ik Frank roepen, maar ik versta hem niet goed. 'Netjes roeien', zal hij wel zeggen, denk ik. Ik haal een keer diep adem en probeer wat rust te brengen in mijn roeihaal. Op tijd klippen, snelle uitpik, bladen niet te diep, hoog aanhalen. Het voelt beter en langs de kant hoor ik Frank ook roepen dat het goed gaat.
Achter mij hoor ik een heel dichtbij watergespat. Lig ik op ramkoers? Ik draai me in een reflex om, om te zien wat dat is. Een andere boot vaart vlak voor mij. Door het omkijken verlies ik vaart en wordt de afstand al weer groter. 'Niet omkijken, doorroeien!', hoor ik langs de kant. Dus probeer ik zo snel mogelijk de slag weer te pakken te krijgen. Halverwege bedenk ik mij dat vijf kilometer toch best wel ver is. Het kost moeite om netjes te blijven roeien maar: 'Kom op, SAS! volhouden!' De aanmoedigingen langs de kant doen mij goed.
Dan hoor ik Frank schreeuwen: 'Omkijken!' En daar liggen twee skiffeuses te water. Door de wedstrijdadrenaline uiten ze hun boosheid in veel geschreeuw. Met een bochtje ga ik er omheen en door naar de finish. Zit een eindsprint er nog in? Hoe veel halen zou het nog zijn? De laatste energie pers ik eruit en eindelijk ... Daar gaat de toeter. Mijn tijd is voor verbetering vatbaar maar een compliment van Frank is ook heel wat waard.
De Stern met René Kooy en Marcel Bisseling is al binnen. Kees Jan roeit ook het eerste blok mee, maar zonder nummer achteraan het veld.
Blik in blok 2
Het tweede blok fiets ik mee met Sonja en Karin. Er wordt strak geroeid en ze lopen al snel in op andere ploegen. Helaas wijkt een andere damesboot niet ver genoeg uit en komen de riemen van Sonja en Karin in aanvaring met de riemen van de andere boot. Ze komen bijna stil te liggen maar weten toch, na wat gerommel, de dames te passeren en door te roeien. 'Kom op, niet opgeven!', schreeuw ik vanaf de kant. Bij de finish probeer ik alle Isala-ploegen op de foto te krijgen. De finish van Lex Emsbroek is extra spannend. Hij komt aan bakboordwal op de finish af, waar ook boten terugkomen om weer aan te leggen. Als hij hard de finish over gaat, wordt het een aanvaring. Maar door op tijd in te houden loopt het goed af. Dit kost hem helaas wel een paar seconden.
Bij de prijsuitreiking kan Isala voor twee categorieën blik ophalen. Sonja Lenstra en Karin van Bosheide in de twee en Hidde Seckel in categorie junioren skiff. Van harte gefeliciteerd!
Saskia Bruil