Omdat het op 26 januari geen roeiweer was, ging er een flinke ploeg aan de gang met het knotten van de wilgen rondom het botenhuis van Isala.
En dat was een succes, het resultaat mag er zijn!
Na afloop werd het harde werken in de snijdende wind beloond met een bord snert.
Voor Na
Lees hieronder het uitgebreide verslag geschreven door de Knotsgekkewilgenman.
'Het Wilgenknotsfeest'
In het najaar van 2012 heb ik meegedaan met de vrijwilligersdag van Natuurmonumenten. De hoofdactiviteit toen was: wilgen knotten.
Aangezien ik daar zoveel plezier aan beleefde, dacht ik: Dat ga ik vaker doen.
Zo gezegd, zo gedaan. Op een zondagochtend heb ik Kees Jan gevraagd of ik de wilgen bij ons in de uiterwaarden mocht knotten. Dit bleek niet zo eenvoudig te zijn, eerst moest uitgezocht worden wie de eigenaar was/is. Afijn, na vijf uur rondbellen kreeg Kees Jan akkoord van de gemeente om het uit te voeren.
Voor mij was het in eerste instantie therapeutisch werk, lekker in de vrije natuur met de koude wind om mijn oren, arbeidsintensief, zonder na te denken lekker raggen. Heerlijk tot rust komen en nergens meer aan denken.
Maar zoals te verwachten is van Kees Jan gaf hij er meteen de nodige ruchtbaarheid aan ... en zo werd ik tot coördinator van de wilgenknotclub benoemd. Diverse mails en nieuwsflitsen kwamen binnen, zeer enthousiaste mensen melden zich aan. Even schrikken voor mij, want wat eigenlijk een rustig uitje voor mij moest worden liep nu uit op een echt "Wilgenfeest".
Op zaterdagochtend 26 januari kon om 9:00 uur het FEEST beginnen, alle vrijwilligers verzamelden zich voor de koffie in de kantine. Na de briefing konden de opruimwerkzaamheden beginnen.
De thermometer gaf -5 graden Celsius aan, de wind was ijzig koud. Niemand klaagde over de kou, het sjouwen van de takken naar de dijk bleek zo zwaar te zijn dat je het er gewoon superwarm van kreeg!
Rond 11:30 uur lagen alle takken op de dijk, de uiterwaarden lagen er weer schoon bij. Nu was het tijd voor een borrel, snert en rookworst!!! Om 12:30 uur keerde iedereen huiswaarts met een volle buik en een voldaan gevoel. De gemeente gaat komende week de takken afvoeren.
Al met al was het voor iedereen een mooie ervaring, en voor mij groeide iets wat iets kleins had moeten zijn uit tot iets groots. En achteraf gezien kwam alles op zijn pootjes terecht.
Over drie jaar gaan we het weer doen. Dan is het iets minder werk, want nu was het al minstens 10 jaar geleden dat er geknot was. Alle vrijwilligers bedankt voor jullie inzet! Tot 2016!
De Knotsgekkewilgenman, Johan van der Walle
PS De vrijwilligers waren: Peggy, Just, Liesbeth, Hans, Kees Jan, Peter, Jasper, Lingkan, Ben, René, Marielle, Nicolaas, Mark, Felix en iedereen die ik nog vergeten ben.